Dnia 11.02.2020 roku w naszej szkole odbyła się XIII edycja Konkursu ,,Piosenki pokolenia naszych rodziców”. Przyjechało wielu uczestników z różnych szkół. Występy były niesamowite. Było widać, że każdy dał z siebie 100%. Moim zdaniem poziom był bardzo wysoki i cieszę się, że to nie ja wybierałam zwycięzców, ponieważ byłoby mi bardzo ciężko wyłonić  laureatów. Uczestnicy byli podzieleni na 4 kategorie wiekowe:

 -klasy I-III szkoły podstawowej,

-klasy IV-VI szkoły podstawowej,

-klasy VII-VIII szkoły podstawowej,

-LO.

 

Wywiady z uczestnikami XIII edycji Konkursu Piosenki

Podczas tegorocznego Konkursu Piosenki miałyśmy okazję przeprowadzić wywiady z kilkoma uczestnikami tego wydarzenia. Rozmawiałyśmy z bardzo sympatycznymi    i otwartymi osobami, zarówno z klas młodszych, jak i starszych. Uczniowie byli lekko poddenerwowani i niektórym z nich towarzyszył dość duży stres, lecz nie przeszkodziło im to w wejściu na scenę i wystąpieniu przed tak dużym gronem odbiorców. Pewna część młodzieży znalazła chwilkę, aby udzielić nam kilku odpowiedzi, za które serdecznie dziękujemy!!

Zapraszamy wszystkich do zapoznania się z kilkoma niesamowitymi osobami,          z którymi z przyjemnością zamieniłyśmy kilka słów.

 

Pytania do uczestników XIII edycji konkursu pt.: „Piosenki pokolenia naszych rodziców”:

1. Jaką piosenkę zaśpiewasz na tegorocznym konkursie?

2. Ile czasu przygotowywałeś/aś się do występu?

3. Czy stresujesz się przed wyjściem na scenę? Co robisz, aby pokonać związaną    z tym tremę? Masz może jakieś rady dla początkujących?

4. Jak oceniasz panującą tutaj atmosferę?

5. Czy jesteś u nas pierwszy raz? Miałeś/aś kiedyś styczność z podobną rozrywką?

6. Jak długo śpiewasz? Czy muzyka sprawia, że jesteś szczęśliwy/a?

7. Co sądzisz o wystroju naszej sali? Czy coś w szczególny sposób przykuło Twoją uwagę?

8. Jakie piosenki lubisz najbardziej? Czym kierowałeś/aś się wybierając utwór?

 

Kategoria wiekowa - klasy IV-VI szkoły podstawowej.

 

W tej kategorii przeprowadziliśmy wywiad z Jakubem Rutkowskim ze szkoły podstawowej w Knyszynie. Zajął on pierwsze miejsce w kategorii klas IV-VI szkoły podstawowej.

 

1. „Takie tango” Budki Suflera.

2. 2 tygodnie.

3. Stres towarzyszy mi przed każdym występem, ale zawsze staram się skupić na tym, aby dobrze zaśpiewać.

4. Ludzie są bardzo życzliwi i sympatyczni, fajna jest też organizacja.

5. Jestem tu pierwszy raz. Dopiero w tym roku zacząłem brać udział w konkursach.

6. Śpiewam od roku. Muzyka daje mi powera.

7. Super dekoracja, na scenie poczułem się jak prawdziwy artysta.

8. Lubię piosenki radosne, pogodne.

 

Kategoria wiekowa - klasy VII-VIII szkoły podstawowej.

 

Na zadane pytania odpowiedziała nam między innymi Natalia Popławska ze szkoły podstawowej w Sokółce, która zajęła pierwsze miejsce w kategorii klas VII-VIII szkoły podstawowej.

 

1. Zaśpiewam „List do Matki” Violetty Villas.

2. Przygotowywałam się 2 tygodnie.

3. Dopóki nie wyjdę na scenę, to tak, odczuwam lekki stres. Jednak kiedy już wejdę na nią i usłyszę pierwsze dźwięki, stres znika.

4. Moim zdaniem jest spoko.

5. Jestem tutaj już drugi raz.

6. Śpiewam od około 3 lat i lubię to.

7. Moją uwagę przykuły światła.

8. Najbardziej lubię piosenki, w których mogę wyrazić swoje emocje. Kierowałam się tym, która piosenka jest mi najbliższa.

 

Kolejną uczestniczką jest Julia Śledziewska ze szkoły podstawowej w Knyszynie. Julia zajęła drugie miejsce w kategorii klas VII-VIII szkoły podstawowej.

 

1. Czesław Niemen „Dziwny jest ten świat”

2. Około 2-3 tygodnie.

3. Myślę, że każdemu towarzyszy stres, ale po wyjściu na scenę negatywne emocje znikają. Rada dla wierzących – modlitwa! Najlepszy sposób:)

4. Jest super:) Z pewnością miło będę wspominać spędzony tutaj czas.

5. Jestem tu drugi raz. Jasne, ciągle próbuję swoich sił w różnych konkursach.

6. Odkąd tylko nauczyłam się mówić. Towarzyszy mi każdego dnia.

7. Scena przykuwa uwagę, fajnie jest patrzeć na te kolorowe światełka:)

8. Te, z którymi się utożsamiam. A kierowałam się serduszkiem. Ten utwór jest dla mnie bardzo sentymentalny.

 

 

 

Kamila Jabłońska ze szkoły podstawowej w Tykocinie również zdecydowała się odpowiedzieć na nasze pytania. Kamila zajęła trzecie miejsce w kategorii klas VII-VIII szkoły podstawowej oraz zgarnęła nagrodę publiczności.

 

1. Zaśpiewam piosenkę Edyty Górniak „Kolorowy wiatr”.

2. Przygotowywałam się 3 miesiące.

3. Trochę się stresuję, jednak staram się nie przejmować i wierzyć w siebie.

4. Oceniam ją na 1000/10.

5. Śpiewam na tej scenie od bardzo dawna.

6. Swoją przygodę ze śpiewem zaczęłam w pierwszej klasie. Można tak powiedzieć.

7. Najbardziej chyba kolorowe ledy.

8. Lubię różne piosenki. A wybrałam ten utwór dlatego, że po prostu go lubię.

 

Wywiad przeprowadziłyśmy także z Gabrielą Krymską ze szkoły podstawowej          w Goniądzu. Gabrysia była jedną z dziesięciu osób, które dostały wyróżnienie.

 

1. Zaśpiewam piosenkę „Do kołyski” zespołu Dżem.

2. Około 2-3 tygodnie.

3. Nie stresuję się. Najważniejsze jest to, aby wierzyć w swoje możliwości i pokazać siebie podczas śpiewania.

4. Jest bardzo miło!

5. Jestem tu pierwszy raz i tak, miałam już styczność z takimi wydarzeniami.

6. Śpiewam już 5 lat. Muzyka jest dla mnie wszystkim, a gdy śpiewam, pokazuję siebie.

7. Jest bardzo ładnie, moją uwagę przykuła kolorowa scena.

8. Najczęściej słucham rapu, lecz uwielbiam też stare piosenki.

 

Kategoria wiekowa - klasy LO.

Jako pierwszy, odpowiedzi na zadane przez nas pytania, udzielił Rafał Orłowski z III LO w Zambrowie. Uczeń zdobył trzecie miejsce w kategorii klas licealnych.

1. Zaśpiewam „Wspomnienie” Czesława Niemena.

2. Przygotowywałem się miesiąc.

3. Stres występuje zawsze, ponieważ taki występ jest ważnym doświadczeniem. Pomimo tego warto pamiętać, że najważniejsza jest dobra zabawa!

4. Atmosfera jest super, czuć ducha dawnych pokoleń dzięki piosenkom z tych czasów.

5. Tak, w Tykocinie jestem pierwszy raz, jednak wielokrotnie brałem udział w innych tego typu konkursach.

6. Śpiewam od czterech miesięcy. Muzyka nie tylko sprawia, że jestem szczęśliwy. Pomaga mi również w innych emocjach.

7. Moją uwagę przykuła scena.

8. Najbardziej lubię utwory melancholijne, m.in. ballady.

 

Kolejną uczestniczką była Julia Oszmian z II LO w Dąbrowie Białostockiej. Julia zajęła drugie miejsce w kategorii klas licealnych.

 

1. Edyta Geppert  „To nic, że to sen”.

2. Ponad miesiąc.

3. Stres jest zawsze, lecz w moim przypadku znika on tuż po wejściu na scenę.

4. Atmosfera jest ciepła, ludzie są bardzo mili.

5. Tak, w Tykocinie jestem pierwszy raz, ale oczywiście nie są to moje pierwsze rozgrywki!

6. Śpiewam, odkąd nauczyłam się mówić, a profesjonalnie od szkoły podstawowej.

7. Super scena!

8. Poważne. Stonowana muzyka to taka, którą wybieram dość często.

Julia Świerzewska, z Zespołu Szkół Mechanicznych w Łapach, także zdecydowała się odpowiedzieć na nasze pytania. Uczennica zdobyła pierwsze miejsce w kategorii klas licealnych.

 

1. Zaśpiewam piosenkę Edyty Geppert „Mamo Córko”.

2. Około miesiąca.

3. Na chwilę obecną nie stresuję się, lecz zawsze przed samym wyjściem na scenę, pojawia się lekka trema. Pomagają mi głębokie wdechy i jest git.

4. Wszyscy przyjezdni są mile przyjęci. Jest tutaj bardzo fajnie.

5. Jestem tu drugi raz, rok wcześniej miałam okazję wystąpić na tej samej scenie. Coraz częściej mam styczność z muzyką.

6. Śpiewam odkąd pamiętam. Mój pierwszy poważny występ był w wieku 10 lat.

Gdy śpiewam, jestem szczęśliwa i za każdym razem sprawia mi to ogromną przyjemność.

7. Wystrój sali, jak i sama ona wyglądają bardzo fajnie. Uczestnicy wyglądają na niej wyjątkowo i tak pewnie też się czują.

8. Wszystko, co wpadnie mi w ucho. Ten utwór ma jakiś przekaz. Jest w nim coś, czym nasi rodzice kierują się w życiu.

 

 

To już wszystkie wywiady. Gratulujemy udanych występów i jeszcze raz dziękujemy za każdą przeprowadzoną rozmowę!

 

                                                                                                              Nutella, Stokrotka

 

 

 

 

 

 Wywiad z Panią Joanną Grodzką-Kulikowską na temat XIII Konkursu ,,Piosenki pokolenia naszych rodziców”

 

-Co Pani sądzi o tegorocznym konkursie piosenki?

 

-Tegoroczny konkurs, mimo że XIII, wcale nie okazał się pechowy, wręcz przeciwnie. Włożyliśmy bardzo dużo pracy w przygotowania, zarówno te organizacyjne, jak i wokalne. Mam wrażenie, że rozwijamy się z roku na rok. Za każdym razem odbieram mnóstwo gratulacji, pozytywnych opinii o naszym konkursie. Nie schodzimy też z wysokiego poziomu. To daje siłę i ochotę do kontynuacji.

 

-Czy według Pani poziom innych szkół był wysoki?

 

-Mamy swoich stałych gości, którzy nie zawodzą nas co roku. Poziom utrzymuje się w każdej edycji, co najbardziej mnie cieszy. My, ze swojej strony, staramy się jak najlepiej przygotować, aby móc rywalizować o miejsca na podium. Nasi konkurenci też chcą wygrać. Usłyszałam w tym roku dużo utalentowanych osób, z piękną barwą głosu, dobrze przygotowanych do występu na estradzie, radzących sobie świetnie ze stresem i obytych z mikrofonem. Te wszystkie atuty składają się na wysoki poziom.

 

-Czy długo Pani przygotowywała reprezentantki naszej szkoły?

 

-W tym roku, tak naprawdę, przygotowywałam tylko Kamilę, pozostałe dwie dziewczynki pracowały ze swoimi Paniami w klasie. Zrobiłyśmy wspólną próbę już na scenie. Brakowało w tym roku uczniów w kategorii klas IV - VI szkoły podstawowej. Ale do tego, aby reprezentować szkołę na konkursie, jest potrzebna bardzo ciężka praca, talent, wytrwałość oraz oczywiście chęci.

 

-Czy był duży stres podczas występów naszych uczestniczek lub czy miała Pani jakieś objawy, że coś nie wyjdzie?

 

-Zawsze bardzo kibicuję naszym uczniom, znam ich atuty i chcę, aby pokazali się     z jak najlepszej strony. Bardzo trzymam kciuki i jestem dumna z tego, co potrafią. Tegoroczne występy uczennic z naszej szkoły były na wysokim poziomie artystycznym, czego potwierdzeniem jest werdykt jury konkursu. Jeśli nawet jest stres z powodu występów, to staram się go nie okazywać.

 

-Które występy podobały się Pani najbardziej?

-Takich występów było kilka. Bardzo duże wrażenie zrobił na mnie bardzo dobry występ Kamili Jabłońskiej, a także wokalistek z jej kategorii wiekowej. Przepiękne wykonanie piosenki Violetty Villas ,,List do matki” oraz oczywiście jeden z moich ulubionych utworów ,,Dziwny jest ten świat” Czesława Niemena - długo pozostaną w mojej pamięci.

-Która szkoła, Pani zdaniem, miała najwyższy poziom?

 

-Wiele szkół reprezentowało wysoki poziom wokalny. Prawie każda szkoła wyjechała ze statuetką lub nagrodą. Mam nadzieję, że ten poziom będzie się utrzymywał również w kolejnych edycjach konkursu.

 

-Czy jest Pani zadowolona z wyników, jakie osiągnęły dziewczyny z naszej szkoły?

 

-Jestem bardzo zadowolona. Dziewczyny godnie reprezentowały naszą szkołę. Pokazały swój talent, umiejętności oraz to, że ciężką pracą osiąga się sukces. Warto z nich brać przykład. Są prawdziwą wizytówką szkoły.

 

 

Wywiad z Panią Anną Jelską – opiekunem uczniów ze szkoły w Knyszynie

 

-Czy stresowała się Pani podczas występów swoich uczniów?

 

-Stresowałam się tak mocno, że gdy trzymałam telefon w dłoni, to mi cały drżał.

 

-Jak długo przygotowywała Pani uczniów do występu?

 

-Około dwóch tygodni.

 

-Dużo Pani robiła prób?

 

-Nie, ponieważ oni wiedzą jak ja pracuję i czego wymagam.

 

-Czego Pani uczy w swojej szkole?

 

-Muzyki, informatyki oraz plastyki.

 

-Jest Pani u nas pierwszy raz?

 

-Nie, byłam już kilka razy, ale ostatnio byłam tutaj kilka lat temu.

 

-Czy podobało się Pani i czy w tym roku podoba się Pani u nas?

 

-Oczywiście, jak najbardziej. Przede wszystkim jest bardzo sympatyczna atmosfera, doskonała, że tak powiem, pomoc. Jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem.

 

-Dziękujemy bardzo za udzielone odpowiedzi.

Wywiad z Panią Anną Piekut - opiekunem uczniów ze szkoły w Kleosinie

 

-Który z dotychczasowych występów podobał się Pani najbardziej?

 

-Wszystkie występy były naprawdę interesujące i ciekawe, jednak byłabym nie          w porządku gdybym nie kibicowała swoim uczennicom, z którymi tutaj przyjechałam   i nie ukrywam, że zarówno pierwsza, jak i druga uczennica z mojej szkoły, naprawdę dały z siebie wszystko i dla mnie to były najlepsze występy.

 

-Czy jest Pani po raz pierwszy u nas w szkole na tego typu konkursie?

 

-Nie, jestem już tutaj chyba po raz czwarty lub piąty.

 

-Czy znała Pani jakieś piosenki przedstawione dotychczas?

 

-Oczywiście, w zasadzie to chyba wszystkie.

 

-Długo Pani przygotowywała swoje uczennice do tego konkursu?

 

-Około miesiąca, jak wróciłyśmy po świętach, to zaczęłyśmy przygotowania.

 

-Czy podoba się Pani atmosfera panująca na tym konkursie?

 

-Tak, atmosfera jest bardzo dobra. Bardzo mi się to podoba. Z miłą chęcią  powracam na Wasze konkursy. Co roku pilnuję, żeby zgłoszenie wysyłać (w miarę możliwości) na czas. Jest tutaj naprawdę świetna organizacja.

 

                                                                                                         

 

 

Wywiady z publicznością tegorocznego konkursu ,,Piosenki pokolenia naszych rodziców”

 

 Wraz z koleżankami byłyśmy bardzo ciekawe opinii oraz tego, czy naszej publiczności podobał się tegoroczny konkurs piosenki. Postanowiłyśmy to sprawdzić, przeprowadzając krótki wywiad z kilkoma osobami z publiczności.

           

Redaktor: Który występ podobał Ci się najbardziej?

Ola: Kamili Jabłońskiej.

Norbert: Występ Kamili Jabłońskiej.

Anonimowa: Oczywiście Kamili Jabłońskiej.

Maks: Kamili Jabłońskiej.

Zuzia: Julii Śledziewskiej.

 

R: Czy znałaś/łeś któryś z przedstawionych utworów?

O: Niektóre owszem.

N: Znałem większość utworów.

A: Tak i to dość sporo.

M: Tak, dwie: Majki Jeżowskiej ,,A ja wolę moją mamę” oraz: zespół Fasolki ,,A ja rosnę”.

Z: Znałam większość utworów, gdyż lubię piosenki z tamtych czasów.

 

R: Komu kibicowałaś/łeś najbardziej?

O: Kamili Jabłońskiej.

N: Kamili Jabłońskiej.

A: Oczywiście, że dziewczynom z naszej szkoły.

M: Kamili Jabłońskiej.

Z: Nie kibicowałam żadnemu z uczestników.

 

R: Czy brałaś/eś udział w głosowaniu na nagrodę publiczności? Jeśli tak, to na kogo zagłosowałaś/łeś?

O: Tak, na Kamilę Jabłońską.

N: Tak, brałem udział, a głosowałem również na Kamilę Jabłońską (jestem jej fanem).

A: Tak, głosowałam na Aleksandrę Kuleszę.

M: Tak, głosowałem na Kamilę Jabłońską.

Z: Nie brałam udziału w głosowaniu.

 

Dziękuję wszystkim za udzielone odpowiedzi.

Jak widać, większość osób, biorących udział w tym wywiadzie, miało swoich faworytów
                                                                                                               Bożenka

 

 

 

Wywiad z jury XIII edycji konkursu „Piosenki pokolenia naszych rodziców”
 

11 lutego 2020 roku, w naszej szkole, odbyła się XIII edycja konkursu „Piosenki pokolenia naszych rodziców”. Wraz z innymi członkami naszej gazetki szkolnej miałyśmy przyjemność uczestniczenia w tym wyjątkowym wydarzeniu. Poszłyśmy tam w celu przeprowadzenia wywiadów, ale miałyśmy również okazję posłuchać bardzo zdolnych uczestników konkursu. Ja przeprowadziłam wywiad z jury tegorocznego konkursu: Panią Anną Zawadzką, Panem Krzysztofem Kulikowskim     i Panem Marcinem Ozgą.

Czy mieli Państwo już przyjemność zasiadać w komisji takiego konkursu?

P. Anna: Tak, jestem już drugi raz z rzędu jurorką w konkursie „Piosenki pokolenia naszych rodziców” w Tykocinie.

P. Krzysztof: Tak.

P. Marcin:  Tak.

Czy bycie jury i ocenianie występów jest trudne?

P. Anna: Tak, jest to bardzo trudne zadanie, ponieważ jest wielu zdolnych ludzi,        a wyróżnić można jedynie kilku z nich.

P. Krzysztof: Nie.

P. Marcin: Wydaje mi się, że raczej nie.

Często ma Pan/i problem z wyborem laureatów?

P. Anna: Raczej nie.

P. Krzysztof: Rzadko.

P. Marcin: Nie.

Co biorą Państwo pod uwagę przy wyborze laureatów?

P. Anna: Muzykalność, wrażliwość muzyczną, dobór repertuaru i intonację.

P. Krzysztof: Muzykalność, dykcję, interpretację, przygotowanie techniczne i inne czynniki sceniczne, np. ruch i ubiór.

P. Marcin: Intonacja, artykulacja, poczucie rytmu, dobór repertuaru, strój, postawę na scenie i interpretację.

Co Państwo sądzą o tegorocznym wystroju naszej sali?

P. Anna: Bardzo pomysłowy wystrój, zwłaszcza te błyszczące gwiazdy.

P. Krzysztof: Moim zdaniem jest za niski dach sceny, który przytłacza artystów.

P. Marcin: Jest piękna!

Czy lubi Pan/i oceniać występy uczniów?

P. Anna: Tak, sprawia mi to ogromną przyjemność.

P. Krzysztof: Tak.

P. Marcin: Oczywiście, że tak.

Podoba się Państwu atmosfera panując na tym konkursie?

P. Anna: Bardzo mi się podoba i jest to przede wszystkim zasługa Pani Joanny.

P. Krzysztof: Tak, bardzo!

P. Marcin: Oczywiście, jest świetna.

Czy wybór spośród tak wielu uczestników jest trudny?

P. Anna: Tak, ponieważ poziom uczestników jest bardzo wysoki.

P. Krzysztof: Nie.

P. Marcin: Raczej nie.

Czy jest występ, który szczególnie przykuł Pana/i uwagę?

P. Krzysztof: Tak. Kategoria wiekowa VII-VIII miała bardzo wysoki poziom.

P. Marcin: Tak, jest to występ Natalii Popławskiej.

Czy przy wyborze laureatów mają Państwo to samo zdanie, czy może każdemu podoba się co innego?

P. Anna: Często zgadzamy się w swoich wyborach, ale zdarza się, że padnie kilka odmiennych zdań.

P. Krzysztof: Raczej decydujemy jednogłośnie, choć różnica w punktach może czasem się pojawić.

P. Marcin: Różnie z tym bywa, czasem werdykt jest jednogłośny, ale bywa też tak, że każdy ocenia inaczej.

To już wszystkie pytania. Dziękuję za poświęcony czas i udzielone odpowiedzi.

                                                                                                                                                                       Kornelia

 

 

 

 

 

Za nami XIII edycja Konkursu „Piosenki pokolenia naszych rodziców”. Jak co roku mieliśmy dużą liczbę uczestników, wysoki poziom artystyczny, znakomitych gości, świetną atmosferę, organizację na wysokim poziomie i mnóstwo pozytywnych emocji. Również w tym roku mogliśmy liczyć na Sponsorów, którym dziękujemy z całego serca za wsparcie finansowe zdolnej młodzieży, zrozumienie naszych potrzeb i za to, że jesteście Państwo zawsze z nami.

Sponsorzy XIII Konkursu Piosenki:

Starostwo Powiatowe w Białymstoku

Urząd Miejski w Tykocinie

Bank Spółdzielczy w Białymstoku

Rada Rodziców Zespołu Szkół w Tykocinie

P.  Emilia i Mariusz Jabłońscy – Restauracja Alumnat

P. Katarzyna i Wiesław Truskolawscy

P. Anna i Mariusz Ciołko – Villa Regent

P. Emilia i Marek Potrzebko – Piekarnia Narew

P. Alina Jabłońska

P. Marta Białecka

P. Katarzyna Grzesiuk

P. Katarzyna Jarocka

P. Magdalena Bystrowska

P. Agnieszka Rutkowska

P. Wiesława Grądzka

P. Anna Kurzawska

P. Karin Skiba

P. Marta Wnorowska

Na sukces konkursu pracowało bardzo wiele osób. Dzięki Waszej bezinteresowności, chęci pomocy, ogromnej życzliwości przeprowadzenie naszego konkursu było możliwe. Dziękuję bardzo moim Koleżankom i Kolegom za pomoc i dobre słowo, a w szczególności Panu Dyrektorowi Wojciechowi Andraszkowi, Pani Dyrektor Zofii Zaworskiej, Pani Marcie Białeckiej, Pani Justynie Malinowskiej, Pani Katarzynie Jarockiej, Pani Ewie Wysockiej, Pani Ewie Herman, Pani Magdalenie Bystrowskiej, Panu Markowi Mazurkowi, Panu Krzysztofowi Jaromińskiemu, Panu Bogusławowi Dąbrowskiemu, Panu Ireneuszowi Kalisty, Pani Krystynie Sokolewicz.

Dziękuję moim Uczniom, ekipie organizacyjnej i nagłośnieniowej. Jak zwykle byliście wspaniali, pomocni, zaradni, uczynni, odpowiedzialni. Bardzo Wam dziękuję.

Pomagali mi w tym roku: Wiktoria Dąbrowska, Natalia Jabłońska, Maja Malecka, Ola Kamińska, Ania Korzińska, Ania Mogielnicka, Ania Malecka, Julia Ciołko, Dominika Kamińska, Zuzia Buraczewska, Norbert Okuła, Maks Klepacki, Bartek Rogowicki, Jaś Jabłoński, Kacper Cyran, Bartek Kopczewski, Tomek Malinowski, a także Gabrysia Szafrańska, Justyna Kosakowska, Klaudia Klimaszewska i Julia Ostrowska.

            Serdecznie dziękuję i gratuluję naszym wokalistkom - Kamili Jabłońskiej, Amelce Jackowskiej i Oli Kuleszy, za godne reprezentowanie szkoły, udane występy i odniesione sukcesy. Jesteście prawdziwą wizytówką naszej szkoły i gminy.

 

Joanna Grodzka - Kulikowska

 

Fobia to zaburzenie nerwicowe, którego objawem osiowym jest uporczywy lęk przed określonymi sytuacjami, zjawiskami lub przedmiotami, związany z unikaniem przyczyn go wywołujących i utrudniający funkcjonowanie w społeczeństwie. Fobie wywoływane są przez pewne sytuacje lub obiekty zewnętrzne wobec osoby przeżywającej lęk, które w praktyce nie są niebezpieczne. Zasadniczy obraz fobii to przesadne reakcje zaniepokojenia i trwogi, pomimo świadomości o irracjonalności własnego lęku oraz zapewnień, że obiekt strachu nie stanowi realnego zagrożenia.

 

Ula

1.Przed czym czujesz największy strach?

W zasadzie to nie wiem. Może przed poznaniem nowych osób, przed tym, że mnie nie zaakceptują?

2.Czy masz jakieś fobie?

Nie wiem, lekarz u mnie żadnej nie stwierdził, więc chyba nie. ;)

3.Masz jakieś sposoby na radzenie sobie z tym?

Moim zdaniem każdy powinien znaleźć indywidualny sposób radzenia z takimi sytuacjami, ponieważ nie każdemu może pomóc to samo.

4.Jak myślisz, czego boi się najbardziej młodzież/ przed czym czuje największy lęk?

Każdy z nas ma inną definicję strachu. Jedni bardzo boją się pająków, inni, zwłaszcza młodzi ludzie – braku akceptacji. Niektórzy mają obawy przed tym, jak potoczy się przyszłość.

5.O jakich najdziwniejszych fobiach słyszałaś?

Penterafobia, czyli strach przed teściową oraz strach przed przedmiotami znajdującymi się po prawej stronie.

 

Basia

1.Przed czym czujesz największy strach?

Przez bandą złych ludzi.

2.Czy masz jakieś fobie?

Boję się szczypawek. Robaków nie. Szczypawki to wyjątek.

3.Masz jakieś sposoby na radzenie sobie z tym?

Tak, mam. Trzeba znaleźć osobę, która też się boi tego samego i nawzajem siebie słuchać. Wtedy pokonanie strachu jest łatwiejsze, bo druga osoba będzie ciebie w tym wspierać, ponieważ boicie się tego samego. Pomóc może też pisanie na ten temat krótkich notatek albo czytanie na temat swoich fobii/strachu.                       

4.Jak myślisz, czego boi się najbardziej młodzież/ przed czym czuje największy lęk?

Przed umieraniem, podejmowaniem złych decyzji, stresem oraz opinią otoczenia.

5.O jakich najdziwniejszych fobiach słyszałaś?

Żadna fobia nie jest dziwna. To tylko strach i każdy się czegoś boi. To jest jak najbardziej normalne!

 

Janek

1.Przed czym czujesz największy strach?

Najbardziej boję się przypału lub jakichkolwiek problemów, następstwem czego są zakazy, kary itp.

2.Czy masz jakieś fobie?

Jak teraz o tym myślę, to raczej nie.

3.Masz jakieś sposoby na radzenie sobie z tym?

Rozmawiam szczerze z Babcią, która zawsze służy mi dobrą radą.

4.Jak myślisz, czego boi się najbardziej młodzież/ przed czym czuje największy lęk?

Według mnie młodzi ludzie boją się egzaminów, matur.

5.O jakich najdziwniejszych fobiach słyszałeś?

Nie słyszałem o żadnych dziwnych.

 

Natalia

1.Przed czym czujesz największy strach?

Największy strach czuję przed tym, że sobie nie poradzę w przyszłości i może przed śmiercią.

2.Czy masz jakieś fobie?

Raczej nie.

3.Masz jakieś sposoby na radzenie sobie z tym?

Przezwyciężyć to małymi kroczkami.

4.Jak myślisz, czego boi się najbardziej młodzież/ przed czym czuje największy lęk?

Myślę, że najbardziej swojej przyszłości, wejścia w dorosły świat.

5.O jakich najdziwniejszych fobiach słyszałaś?

Hafefobia, czyli lęk przed dotykiem

 

Tomek

1.Przed czym czujesz największy strach?

Największy strach przed wojną.

2.Czy masz jakieś fobie?

Mam wiele fobii, m.in. czuję strach przed pająkami, zagrożeniami ludzkości, wojną, chorobami śmiertelnymi.

3.Masz jakieś sposoby na radzenie sobie z tym?

Najlepsza jest terapia szokowa albo oswojenie się, że da się żyć obok tego, czego się boimy.

4.Jak myślisz, czego boi się najbardziej młodzież/ przed czym czuje największy lęk?
Młodzież głównie martwi się o swoje wyniki w nauce np. na egzaminach, maturze itp., ale są też tacy, którzy nie są szczerymi przyjaciółmi itp., boją się, że stracą swoją popularność i szacunek u kolegów.

5.O jakich najdziwniejszych fobiach słyszałeś?

Wszystkie fobie są dziwne, ale najdziwniejszą wydaje mi się  eosofobia, czyli fobia przed słońcem.

 

Patrycja

1.Przed czym czujesz największy strach?

Boje się pająków i myszy. Czuję strach wtedy, kiedy muszę zostać sama, czyli obawiam się samotności. Nie wyobrażam sobie teraz zostać sama na tym wielkim świecie.

2.Czy masz jakieś fobie?

Tak, mam, jak każdy. Każdy się czegoś boi. To nieuniknione. Człowiek jest tak stworzony.

3.Jak myślisz, czego boi się najbardziej młodzież/ przed czym czuje największy lęk?

Młodzi ludzie boją się śmierci, samotności. Są osoby, które lubią być same, ale mają swoje zaufanie osoby, do których idą. Niektórzy boją się też takich ludzi, którzy mogą im namącić w życiu.

4.O jakich najdziwniejszych fobiach słyszałaś?

O żadnej dziwnej.

 

 

RADY DLA WAS

Zrób listę swoich obaw  

Pierwszym krokiem jest stworzenie listy sytuacji, które wywołują niepokój. Na przykład jeśli cierpisz na arachnofobię (lęk przed pająkami), wypisz wszystkie okoliczności, które wywołują strach – dotknięcie pająka, zobaczenie go, dotknięcie pajęczej sieci, oglądanie zdjęć pająków... Następnie wszystkie sytuacje uszereguj od najmniej zagrażającej po taką, która wywołuje najsilniejszy lęk.     

Teraz stopniowo zacznij mierzyć się ze strachem. Zacznij od elementu, który jest w hierarchii najniżej. Jeśli są to na przykład zdjęcia pajęczych sieci, to poszukaj ich w Internecie i oglądaj tak długo, aż niepokój całkowicie zniknie i poczujesz się bezpiecznie i komfortowo. Wtedy możesz przejść do następnej pozycji na liście.  Oczywiście pierwsze etapy będą najłatwiejsze, a na każdy kolejny będziesz musiał poświęcić coraz więcej czasu i wysiłku na oswojenie się z lękiem. Dlatego warto wtajemniczyć w swoje zamiary najbliższych, aby mogli Cię wspierać i pomagać w najtrudniejszych chwilach. Pamiętaj też, że ćwiczenie czyni mistrza – im częściej będziesz konfrontować się ze strachem, tym szybciej go pokonasz.           Oczywiście na każdym etapie walki może towarzyszyć Ci uczucie niepokoju oraz nieprzyjemne emocje. Jeżeli jednak w którymś momencie poczujesz, że lęk zwycięża i zaczyna Cię przytłaczać, wycofaj się. Być może zbyt szybko przeszedłeś do kolejnego kroku.

Zmień myślenie!

            Zmiana myślenia jest niezwykle skuteczna przy walce z fobiami. Tak naprawdę strach rodzi się w głowie – to nasze błędne założenia i przekonania prowadzą do powstania lęku.

            Dlatego warto nad nimi pracować i stać się na jakiś czas adwokatem diabła. W przypadku arachnofobii jedną z takich myśli może być: „Boję się pająków, bo gryzą”. Aby zwalczyć to przekonanie, trzeba sobie uświadomić, jak wiele razy byliśmy świadkami ataku pająka na człowieka – zapewne ani razu. Pająki podczas kontaktu z ludźmi albo zamierają w bezruchu, albo uciekają, ponieważ boją się nas bardziej niż my ich.      Jeżeli masz problem, żeby znaleźć przekonujące argumenty, poproś o pomoc znajomych i rodzinę. Dzięki burzy mózgów spojrzysz na przyczynę lęków z nieco innej perspektywy.

Przede wszystkim relaks i wyciszenie          

W trudnych momentach pomocne mogą być techniki relaksacyjne. Wykonywanie głębokich oddechów sprawi, że staniemy się spokojniejsi i bardziej odprężeni – należy wdychać powietrze nosem, a wydychać ustami, powoli. Przy oddychaniu używaj przepony, czyli brzucha, nie klatki piersiowej. Można przy tym zamknąć oczy.          Pomocne mogą okazać się również wizualizacje – wyobrażanie sobie przyjemnych miejsc i sytuacji, w których czujemy się bezpieczni i spokojni. Należy próbować odwoływać się do wszystkich zmysłów, czyli wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku – wtedy wizualizacja będzie skuteczniejsza, a gdy otworzymy oczy, z pewnością nasz niepokój się zmniejszy.

Mam nadzieję że pomogłam. ;)

pszczółka_majku

 

Problem uzależnienia jest dość popularnym tematem naszych czasów. Z pewnością każdy z nas już nieraz spotkał się z tym, co kryje się pod tym zagadnieniem i ma jako takie pojęcie, co ono znaczy. Niemniej jednak, na wszelki wypadek, przypomnę wam znaczenie tego słowa. Uzależnienie to nabyty stan zaburzenia zdrowia psychicznego i fizycznego. Charakteryzuje się okresowym lub stałym przymusem wykonywania określonej czynności lub zażywania psychoaktywnej substancji chemicznej.

Tak jak mówiłam, uzależnienie jest coraz częściej problemem naszych czasów, a zatem i coraz częstszym tematem, o którym się mówi. Warto jednak zauważyć, że wielu ludzi zwraca uwagę tylko na te niby poważne uzależnienia, do których mają należeć alkoholizm, narkomania czy uzależnienie od hazardu. Mniej jednak mówi się o tych mniej widocznych, codziennych, takich jak uzależnienie od Internetu, gier komputerowych czy telefonu. A tu, trzeba podkreślić, że każde z nich działa tak samo.

Czym objawia się takie uzależnienie i jakie ma skutki?

Uzależnienie od gier (np. komputerowych) to patologiczne korzystanie z czegoś, co wprowadza nas w świat wirtualny. Niesie za sobą negatywne skutki psychiczne, fizyczne, ekonomiczne czy społeczne. To nałóg, który nie dotyczy tylko dzieci, ale również i osób dorosłych. Warto zauważyć, że gry, które trafiają na rynek, są coraz bardziej atrakcyjne i z niewinnej rozrywki wciągają w świat uzależnienia.

Uzależnienie od telefonu komórkowego – nastolatkowie, dzieci a także dorośli są z nim nierozłączni, a w sytuacji, kiedy nie mogą korzystać z komórki, czują się rozdrażnieni, często nie mogą znaleźć miejsca dla siebie, a ich myśli krążą wokół powiadomień z portali społecznościowych. To właśnie pierwsze oznaki możliwego uzależnienia od telefonu komórkowego, które wydaje się chorobą cywilizacyjną XXI wieku. Skutki uzależnienia dają się zobaczyć w postaci zniszczonych relacji z bliskimi, rozdrażnienia, braku koncentracji, agresji, obniżonych ocen w szkolnych.

Może w zrozumieniu procesu wchodzenia w uzależnienie pomoże nam porównanie człowieka do małej myszki, wchodzącej do butelki z ziarnem? Wydaje się jej, że tylko spróbuje i w każdej chwili może stamtąd wyjść. Niestety w miarę spożywania apetyt ciągle wzrasta. Początkowo mogła wyjść, ale po czasie nabrała już krągłości do tego stopnia, że wyjście z butelki stało się niemożliwe. Tak samo jest w przypadku uzależnienia: gdy zrobimy pierwszy krok, wydaje się, że nad tym panujemy, a potem jest już coraz trudniej się z tego wycofać.

Ania

 

 

 

Pierwszy dzień wiosny kalendarzowej i astronomicznej nie zawsze przypada w tym sam terminie. Kalendarzowa wiosna 2020 zaczyna się 21 marca i jest to termin stały. W tym roku będzie to sobota. Tego dnia obchodzony jest również tak zwany Dzień Wagarowicza. Co ciekawe, z biegiem lat astronomiczny początek wiosny będzie wypadał coraz wcześniej. W 2048 roku prawdopodobnie termin ten przypadnie już na 18.03. Z kolei za niecałe 100 lat, dokładnie w 2102 roku, pierwszy dzień wiosny może wypaść nawet 13 marca. Różnica między pierwszym dniem wiosny kalendarzowej a astronomicznej jest związana z ruchem słońca.

Astronomiczna wiosna rozpoczyna się zawsze w momencie równonocy wiosennej, inaczej przesilenia wiosennego (dzień i noc mają dokładnie taki sam czas trwania - po 12 godzin) i trwa aż do przesilenia letniego (najdłuższego dnia w roku). Jednym z najpowszechniejszych zwyczajów, związanych z pierwszym dniem wiosny, jest topienie marzanny. Kukłę – marzannę –  robi się ze słomy i różnych tkanin, na podobiznę kobiety, a następnie topi. Ma to symbolizować odejście zimy i początek wiosny. Obecnie zwyczaj ten traktowany jest  jak forma zabawy, jednak w czasach słowiańskich rytuał ten traktowano bardzo poważnie.

ZiuTaa

 

Dnia 12 lutego 2020 roku wszystkie klasy szóste pojechały z panią Agnieszką Przeździecką do Białegostoku na wystawę gadów. Około godziny 8:30 wyjechaliśmy autokarem z naszej szkoły i o godzinie 9:30 byliśmy na miejscu.

Przed wejściem czekała na nas pani, która zaprowadziła nas do szatni. Podzieliła nas ona na trzy grupy. Jedna grupa poszła na pierwszą salę, kolejna – miała oglądać prezentację, a my poszliśmy na drugą salę. Znajdowały się tam takie zwierzęta, jak np. agama błotna, która występuje na terenach Azji, żyje do 15 lat i żywi się owadami. Był tam też boa dusiciel. W drugiej sali znajdowały się jeszcze takie zwierzęta, jak: boa madagaskarski, kameleon jemeński, legwan zielony. Najbardziej na drugiej sali spodobał mi się pyton tygrysi, który był bardzo duży.

Po przejściu drugiej sali poszliśmy obejrzeć prezentację na temat gadów. W sali, w której miała być prezentacja, znajdowały się pluszowe węże, które były bardzo fajne. Po obejrzeniu prezentacji poszliśmy do pierwszej sali, w której najbardziej mi się podobało. Znajdowały się tam trzy gatunki żółwi: żółw lamparci, żółw grecki i żółw stepowy, którego sam posiadam. Znajdowały się także inne gady, takie jak: waran stepowy, pyton królewski, którego mogliśmy dotknąć.

Po tym jak wszystkie grupy skończyły, poszliśmy robić wypchane węże. Po skończeniu węży poszliśmy na quiz na temat gadów. Pani podzieliła nas na grupy i dała nam tablety, aby odpowiadać na pytania. Nasza drużyna nazywała się FC Gady. Mieliśmy 5 rund po 10 pytań. Po QUIZIE mieliśmy remis z drużyną przeciwną. Jako nagrodę za wygraną dostaliśmy długopis i zakładkę do książki. Wycieczka bardzo mi się podobała i chciałbym ją przeżyć jeszcze raz. 

                                                                                                                                Jakub

 

 

Dzień Teściowej jest świętem obchodzonym w wielu krajach, a każdy z nich ma swój termin na celebrację osoby teściowej. W Polsce to święto jest obchodzone 5 marca.

Święto to zostało ustanowione w latach 80. XX wieku. Dopiero w ostatnich latach zyskało nieco więcej zwolenników, głównie za sprawą Internetu. Dzień Teściowej prawdopodobnie pierwszy raz obchodzono w Meksyku w 1934 roku. Z kolei stałe święto, po raz pierwszy, wpisała do swego kalendarza Francja. Powstało to jako wyraz wdzięczności i szacunku synowej lub zięcia wobec teściowej za jej zainteresowanie, obecność i pomoc w wychowaniu dzieci. To również być może jedyny dzień, kiedy teściowa uśmiechnie się, słysząc kolejny żart o sobie, oczywiście dopiero po złożeniu życzeń.

Początkowo święto miało charakter medialny, ale obecnie, coraz częściej, jest traktowane jako ważne święto rodzinne.

W USA Dzień Teściowej jest obchodzony w czwartą niedzielę października od 2002 roku obok Narodowego Dnia Dziadka. Prawdopodobnie dzień ten zapoczątkowały firmy sprzedające

kartki okolicznościowe lub kwiaciarnie.

 

Oto kilka wierszyków na to święto:

„Ty mego męża wychowałaś, nauczyłaś syna żyć.
Nocami przy wózku stałaś, aby zdrowy w życiu był.
Dziś dzień Twego święta i synowa Twoja pamięta.
Więc ślę Ci życzenia: zdrowia, szczęścia i powodzenia”.

 

„Kochana Mamo, w Twoim dniu,
życzę Ci, aby świat padł Ci do stóp,
obyś stale się śmiała
i niczego się nie bała”.

 

„Żono ma raz do roku,
W Dzień Teściowej nabieraj uroku.
Droga Mamo, Ty wiesz przecież,
Kocham Cię jak nikt na świecie”.

Ola

 

 

W czwartek 13 lutego 2020roku, grupa wolontariuszy z naszej szkoły pod opieką trzech pań nauczycielek: Katarzyny Grzesiuk, Katarzyny Jarockiej oraz Magdaleny Bystrowskiej wybrała się do Domu Pomocy Społecznej, aby złożyć życzenia osobom chorym i ich opiekunom z okazji Światowego Dnia Chorego i Walentynek oraz zatańczyć kilka ciekawych układów tanecznych.

Wszystko rozpoczęło się o godzinie 10.00. Na samym początku przeczytano życzenia oraz wierszyki, następnie wolontariusze zatańczyli kilka ciekawych układów tanecznych. Po kilku minutach tańczenia wyszły na środek dwie wolontariuszki i zaśpiewały piosenkę pod tytułem „Ramię w ramię”, reszta wolontariuszy podśpiewywała w refrenach, stojąc bardziej z boku. Pod koniec wolontariusze zaśpiewali piosenkę pod tytułem „A ja będę twym aniołem”. Przed pożegnaniem wolontariusze rozdali śliczne serduszka wykonane przez dzieci z naszej szkoły.

Osoby, które doświadcza choroba oraz smutek, były zachwycone i zaciekawione występem. Było widać, że wszystkim bardzo się podobało.

 

                                                                                                                  Gabrysia

 

 

Chyba wszyscy wiemy, co znaczy słowo “wandalizm”, a jest to umyślne niszczenie cudzej rzeczy bez powodu. To niemiła sytuacja, w której ktoś niszczy komuś jego mienie.

Ze względu na różne motywy i cele możemy wyróżnić typy wandalizmu:

• Zaborczy – niszczenie w celu uzyskania korzyści majątkowej, np. okradanie automatów z monet czy też wybijanie szyb w cudzych samochodach.
• Taktyczny – zwracający uwagę na czyjeś zachowanie, np. niszczenie stołówki przez zbuntowanych więźniów.
• Mściwy – mający na celu rewanż za domniemaną krzywdę, np. niszczenie mienia szkolnego czy też zniszczenie przedmiotu należącego do nasyłającego policję sąsiada.
• Zabawowy – jest to niszczenie dla zabawy, aby zabić nudę, np. zachowanie, w którym ktoś przewraca toalety publiczne lub zbija lampy uliczne.
• Złośliwy – wyrażenie złości, np. demolowanie mienia przez kibiców przegranego meczu albo niszczenie przez zdenerwowanych robotników narzędzi.

Wandalizm w kodeksie karnym traktowany jest jako występek, za który kara wynosi od 3 miesięcy do lat 5, natomiast w kodeksie wykroczeń występuje jako wykroczenie, a karą jest areszt, ograniczenie wolności bądź grzywna.

 

Kolejnym przykładem aktu wandalizmu jest dość popularne graffiti, czyli malowanie rysunków na różnych ścianach.

Co robić, aby na naszych ścianach nie widniały jakieś malunki zrobione przez ludzi? Wystarczy, że zainwestujemy w antygraffiti. Jest to bezbarwny lakier, który tworzy niewidoczną barierę, pokrywającą elewację budynku. Po pomalowaniu nim ścian, usuwanie graffiti jest łatwiejsze.

Nie pozwalajmy, aby wandale niszczyli nam naszą planetę. Jeśli dzieje się to w

szkole, koniecznie zgłaszajcie ten fakt nauczycielom bądź dyrekcji szkoły.     

 

MOGELEK

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nieprzyjemny temat, ale także godny poruszenia. Używki, rzecz która w żaden sposób nie jest korzystna dla naszego zdrowia. Najczęściej kojarzy nam się, że to właśnie dorośli są ofiarami uzależnień od różnych substancji. Jednak coraz częściej możemy zauważyć młodzież, która próbuje „nowych” rzeczy, niekoniecznie pozytywnych. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, jakie konsekwencje niesie za sobą takie zachowanie. Używki to produkty, które nie mają właściwości odżywczych, zawierają substancje pobudzające nasz układ nerwowy. Najczęściej używane używki to: kawa, herbata, tytoń, napoje alkoholowe oraz narkotyki.

Alkohol - bardzo niebezpieczna substancja. To on najczęściej staje się przyczyną zgonów wielu ludzi. Po jego zażyciu zagrażamy własnej osobie, a także blisko znajdującym się ludziom. Jeżeli chodzi o zdrowie, największe zagrożenie stanowi dla narządów wewnętrznych, przede wszystkim wątroby. W przypadku młodzieży takie zachowanie może odcisnąć piętno w dorosłym życiu. Trwałe zmiany w obszarze mózgu, lęki, uzależnienia i inne problemy emocjonalne - to najczęstsze konsekwencje.

Tytoń, następny z produktów grożących człowiekowi. Najczęstszym skutkiem jest miażdżyca, czyli uszkodzenie naczyń krwionośnych. Możemy też oczekiwać osteoporozy na starość, to właśnie podczas dojrzewania budowane są fundamenty dla przyszłego zdrowia. Odbija się to też na zdrowiu psychicznym. Pojawia się psychoza, czyli stan charakteryzujący się zaburzeniem postrzegania rzeczywistości oraz brakiem krytyki wobec objawów choroby.

Narkotyki, następna substancja negatywnie wpływająca na organizm człowieka. Powodują uzależnienie psychiczne, czyli trudne do przezwyciężenia dążenie do przyjmowania narkotyków. Człowiek nie decyduje już za siebie, kierują nim jego własne, zmodyfikowane chemicznie, neurony. Taka osoba wymaga pomocy, jeżeli jej nie otrzyma - umrze.

Podsumowując, żadna z powyżej wymienionych używek nie jest dobrym rozwiązaniem. Należy strzec się takich substancji, zważając na konsekwencje późniejszych czynów i skutków zdrowotnych. Jeżeli widzicie, że Wasz kolega lub koleżanka mają problem, zaoferujcie im pomoc i zgłoście się do osoby dorosłej.

 

                               Zuzia

 

 

 

 

 

 

Co Ci się przytrafi wiosną? Sprawdź swój znak zodiaku.

BARAN - 21 marca - 19 kwietnia. Znajdziesz miłość życia. Nawet nie wiesz, że ta osoba jest zawsze przy Tobie , a Ty tego nie zauważasz.

BYK - 20 kwietnia - 22 maja. Wygrasz zawody akrobatyczne. Przygotowywałeś się do nich od kilku miesięcy.

BLIŹNIĘTA - 23 maja - 21 czerwca. Przytyjesz 10 kg. Podczas wieczornych chilloutów, przy oglądaniu serialu będziesz zajadał różne słodkości.

RAK - 22 czerwca - 22 lipca. Pokłócisz się z przyjaciółką. Zrobicie awanturę o nieumycie rąk po wyjściu z toalety.

LEW - 23 lipca - 23 sierpnia. Zgubisz portfel. Zamyślisz się podczas weekendowych zakupów w galerii.

PANNA - 24 sierpnia - 22 września. Dostaniesz 6 z języka polskiego. Albo ci się poszczęści, albo rzeczywiście się w końcu wziąłeś/wzięłaś za naukę.

WAGA - 23 września - 22 październik. Przeczytasz pierwszą książkę w Twoim życiu. Będzie to zapewne jakaś cienka lektura z klas I-III szkoły podstawowej.

SKORPION - 23 października - 21 listopada. Zaczniesz biegać i zdrowo się odżywiać. Wreszcie zadbasz o swoją formę i przede wszystkim zdrowie.

STRZELEC - 22 listopada - 21 grudnia. Nauczysz się jeździć na rolkach. Znajomy zaproponuje Ci wiosenny wypad  z  aktywnością  fizyczną.

KOZIOROŻEC - 22 grudnia - 19 stycznia. Złamiesz nogę podczas wysiadki z autobusu.

WODNIK - 20 stycznia - 18 lutego. Pojedziesz na koncert ulubionego wykonawcy. Spotkasz w końcu gwiazdę w Twoim mieście.

RYBY - 19 lutego - 19 marca. Zjesz 2 paczki chipsów. Najdzie Cię ochota na coś słonego.

                                                                                                                                                            Sanderaa