Gazetka szkolna

 

Początek listopada wita nas uroczystością Wszystkich Świętych, jest to szczególny czas na poświęcenie wolnych chwil dla naszych bliskich zmarłych. Warto iść i pomodlić się za nich, posprzątać groby, a nawet zanieść palący się znicz.

11 listopada odbywa się Święto Odzyskania Niepodległości. Jest to bardzo ważne święto dla nas, Polaków. Był to szczęśliwy moment w dziejach.

Kończy się też jesień, robi się coraz zimniej, szybciej zachodzi słońce, a dzień jest  coraz krótszy. Nastają mgły i deszczowe dni. Zwierzęta również przygotowują się na te zimowe dni. Gromadzą zapasy. Jeże jesienią jedzą bardzo dużo, muszą trochę zwiększyć masę ciała, by przeżyć zimową drzemkę. Niedźwiedzie zaś przygotowują się już latem do zimowego snu  i trwa to całą jesień. Wiecie, że w czasie zimowego snu zwierzęta tracą około 25% masy swojego ciała!

Dobra, a teraz ciekawostki  o jesieni.

Skąd ptaki wiedzą, kiedy odlatywać do ciepłych krajów?  Na decyzję o terminie odlotu ptaków wpływa brak pożywienia i niska temperatura powietrza. Jednak prawdopodobnie ma też na to wpływ  długość dnia. Ptaki odczuwają to tak, jak my „odczuwamy” kalendarz. Dlaczego dzieje się tak, że drzewa zrzucają liście akurat jesienią?

Drzewa zrzucają liście, ponieważ nie chcą tracić  zgromadzonej wody.  Gdy jesienią dni stają się krótsze, między liściem a gałązką tworzy się przegroda, która sprawia, że do liścia przestaje dopływać woda i liść usycha. Przy mocniejszym podmuchu liście spadają na ziemię. Dlaczego jesienią  liście zmieniają barwę? Zielony barwnik powstaje w wyniku działania promieni słonecznych. Gdy zbliża się zima, promienie słoneczne  padają krócej i powstaje go dużo  mniej. Główną rolę odgrywa wtedy, gdy zmienia barwę na czerwony czy pomarańczowy. I to wszystkie ciekawostki związane z jesienią.

                                                                                                                                                                                                                                                                       Rak

 

 

 

Na przestrzeni wieków Polska wykreowała sobie piękną historię. Mieliśmy mnóstwo dzieł patriotycznych, na przykład „Pan Tadeusz”, „Krzyżacy” i wiele innych książek. Kształtowało to naszą tożsamość narodową. Do dziś hucznie świętujemy 11 listopada tudzież 3 maja. Jest to niewątpliwie spowodowane naszą piękną, lecz tragiczną historią.

Do dziś w naszym kraju jest wiele patriotów, ale można zauważyć, że wśród młodych ludzi jest on postrzegany inaczej. Można byłoby rzec, że młodzież nie szanuje polskiej historii. Ale tak nie jest! My postrzegamy polską historię nieco inaczej. Nastolatkowie nie ubierają polskiej historii w różowe barwy, tylko widzą ją taką, jaka jest, lecz przy tym dostrzegają wiele pięknych aspektów naszej historii, między innymi zdobycie Wiednia. Patrzymy też jednak na te złe momenty, jak np. rozbiory.

Patriotyzm nie kończy się jednak na samej historii, lecz na tym, co dzieje się w obecnej chwili. Dobrym przykładem będą protesty, w których uczestniczy głównie młodzież. Ktoś może chciałby powiedzieć, że to dzieci, za które odpowiadają jeszcze rodzice, lecz to te dzieci będą niedługo dorosłymi w tym kraju. Walczą więc o swoje prawa. Można usłyszeć, że oni chcą zniszczyć Polskę, ale to oni chcą dla tego kraju jak najlepiej, bo niedługo będą sami za ten kraj odpowiadać.

Dzisiaj możemy dostrzec, że młodzież chce dla swojej ojczyzny jak najlepiej, walczy o nią za wszelką cenę. Patriotyzmem dla młodych ludzi jest przede wszystkim dobro swojego kraju. Zawsz tak było, jest i będzie, bez względu na to, co myślą dorośli.

 

                                                                                                                      Maciej Kulesza

 

 

 

 

Listopad kojarzy nam się z Halloween i Świętem Zmarłych, ale czy znaliście Dzień Króla Juliana albo Dzień Białych Skarpetek? Szczerze wątpię, lecz z chęcią Was z nimi zapoznam.

Dzień Postaci z Bajek (5 listopada) – na pewno  kiedyś oglądaliście bajki. Tego dnia proponuję pooglądać stare bajki, najlepiej z czasów naszych rodziców, co wprowadzi nas w idealny klimat. Może bardziej zainteresuje Was Dzień Młodzieży (10 listopada), czyli nasze święto, o którym mało osób pamięta, ale mam nadzieję, że Wy będziecie pamiętać. Uwaga! 13 listopada jest Święto Elektroniki, więc tego dnia odkładamy telefony na bok i jeśli mamy możliwość, spędźmy czas z rodziną lub przyjaciółmi. Omawiałam poważne dni, a teraz kilka żartobliwych, np. Dzień Toalet (19 listopada) i Dzień Saksofonu (7 listopada). Jest jeszcze wiele podobnych dni w listopadzie oraz w innych miesiącach.

Możliwe, że usłyszycie o nich w mediach, więc pamiętajcie, że  każdy dzień jest wyjątkowy.
                                                                                                        Andzia

 

 

 

Czasami jest tak, że nic nam się nie chce, marzymy o odpoczynku i o niebieskich migdałach. A co jeśli trzeba się zmotywować? Jakie rzeczy mogą nam w tym pomóc?

Naszą motywacją mogą być rodzice, przyjaciele, starsze rodzeństwo czy nawet sławni naukowcy. Najlepszą motywacją są koledzy z klasy, którzy dostają lepsze oceny. Patrząc na nich, czujemy, że też możemy być tak samo dobrzy.

Motywacja przydaje się każdego dnia, nie tylko w nauce, ale również w pracach domowych, takich jak sprzątanie czy pomoc rodzicom. Jeśli trzeba się zmotywować, bardzo często słuchamy muzyki lub oglądamy filmy o motywacji, które dają nam ją, ale tylko do momentu kolejnego rozkojarzenia. Motywujemy się też za pomocą czytania książek, ponieważ nieraz chcemy naśladować naszych ulubionych bohaterów. Wiele osób prowadzi poradniki dotyczące motywacji w sieci. Są to zazwyczaj doświadczeni psychologowie, którzy z otwartością starają się nam pomóc.

Motywacja jest ciężkim orzechem do zgryzienia, ponieważ każdy radzi sobie z nią inaczej. Z pewnością jednak jest ona naprawdę bardzo przydatna w życiu. Dzięki niej wstajemy rano i mamy chęci do działania i życia.

 

Nutka

 

 

Z góry pozdrawiam wszystkich nauczycieli wychowania fizycznego oraz fanów i tych, którzy za tym przedmiotem nie przepadają.

Zacznijmy od prostego pytania - dlaczego dzieci boją się WF-u? I nagle zapytanie staje się problematyczne. Dlaczego? No właśnie, dlaczego? Przecież to tak jakby przerwa między lekcjami, w końcu jakiś ruch.

Mam wrażenie, że to jednak dziewczyny są mistrzyniami w wymówkach. „Ale mnie brzuch boli, w głowie mi się kręci, nie dam rady chodzić” i oczywiście „nie mam stroju” - to te najpopularniejsze. Zbawieniem są też zwolnienia, czy to od rodziców, czy od lekarza - największy szpan wśród innych. Masz zwolnienie - wszyscy ci zazdroszczą. Zdecydowanie najlepszą wymówką, jaką usłyszałam na WF-ie to: „Proszę Pani, ja dzisiaj ćwiczę, ale jak biegamy, to już nie”. W sumie powiedziała to, co każda z dziewczyn chociaż raz w życiu chciała powiedzieć.

Wymówki wymówkami, coś musi je powodować. Są dwie opcje: lenistwo, bądź strach. Najczęściej to drugie. Każdy boi się wyśmiania. Mogę się oprzeć na swoim własnym przykładzie, kiedy to, będąc młodsza, idąc na lekcje wychowania fizycznego, cała się trzęsłam ze strachu. Nie wiadomo, co mnie tam zastanie, może złamana kończyna, może upokorzenie… Jednym z największych minusów WF-u są wymagania. Oczekuje się od każdego bez wyjątku opanowania określonej umiejętności. Może to być gimnastyka, rzut piłką, bieg, siatkówka, rzucanie oszczepem, skok w dal itp. Nie wszyscy są oceniani sprawiedliwie. No wystarczy pomyśleć, że jeśli mam np. koleżankę gimnastyczkę, której nikt nie zmuszał do kształcenia się w tym kierunku, po prostu lubi to robić, to na pewno nie będę jej dorównywać. Jej umiejętności są fenomenalne, a ja robię to, bo muszę to zaliczyć. Wiadomo, że nie wygnę się tak jak ona, nie zrobię gwiazdy czy szpagatu, czy jakiejś innej skomplikowanej pozy. Za to mogę zrobić coś, co nie wymaga długiej nauki. Coś co zajmie mi 10 minut do opanowania. Można byłoby się teraz przyczepić, że przecież tak samo jest z innymi przedmiotami. Uważam, że to coś innego - wkuć coś do głowy jest na pewno łatwiej niż się wygiąć wpół, zrobić piruet i jeszcze salto. Inny przykład: rzut piłką. No i jak się tu nie zdenerwować, jak rzuca się z całą swoją siłą, a okazuje się, że to jest wciąż za mało i brakuje jeszcze sporo do lepszej oceny?

Innym powodem nienawiści dzieci do WF-u są rówieśnicy. To bardzo często oni są powodem uczucia beznadziei. To do nich się porównujemy. To oni się z nas śmieją, jeśli coś nam pójdzie nie tak. To oni narzekają, gdy byliśmy w ich drużynie i to „przez nas przegraliśmy”. Najczęściej takie zachowania przejawiają chłopcy. Nie wiem, dlaczego tak robią, ale wiem jak się czuje odbiorca, bo sama nim byłam. Odbiera to wiarę w siebie i pewność siebie. Poddajemy się wtedy przed spróbowaniem. Lekcja przemienia się w piekło. Dzięki Bogu za WF z podziałami chłopców i dziewczyn. Teraz rywalizacja jest w miarę sprawiedliwa.

Nauczyciel ma też wielkie znaczenie. Jeśli nie będzie nas motywował, a tylko obrażał czy upokarzał, nic z tego dobrego nie wyniknie. Część nauczycieli wymaga za dużo. Aby dzieci polubiły lekcje, nauczyciel też musi lubić to, co robi. Nie jest fajnie iść na lekcję i czuć się tam jak intruz.

Najpowszechniejszym powodem lęku są kompleksy. Wiele dzieci wstydzi się swojego ciała lub jego pewnej części. Zgłasza brak stroju, ponieważ nie czuje się komfortowo ze wzrokiem wszystkich na sobie. Taka osoba wymyśla wymówki, aby ominąć lekcję, bo wie, że zostanie wyśmiana za to jak robi ćwiczenie. Uważa, że nie jest wystarczająco dobra. Presja społeczeństwa odtrąca ją od rzeczy, którą chciałaby zrobić, ale się boi. Jeden powiedziałby: „pośmieją się i przestaną”, ale to nie jest tak. Zostaje w głowie myśl, że wszyscy obserwują i komentują. Że jesteś brzydki/ka, gruba/y i do niczego. Że takiej prostej rzeczy nie potrafisz zrobić. Nie ma sposobu na zaprzestanie komentarzy. Ludzie robią to i będą to robić. Rozwiązanie to wiara w siebie. Pod żadnym pozorem nie daj sobie niczego wmówić. Bądź sobą, kochaj siebie! Pokaż, że inni nie mają nic do powiedzenia.

Nie powinno się zapomnieć, że ruch jest BARDZO WAŻNY. Bez niego nie ma życia. Dlatego nawet jeśli się nie lubi WF-u, powinno się praktykować chociaż trochę aktywności fizycznej. Dla lepszego samopoczucia i zdrowia.

W przeciągu lat moja opinia na temat WF-u zmieniła się i to bardzo. Z najgorszej lekcji do jednej z lekcji bezstresowych. Wszystko dzięki oddzieleniu się dziewczyn i chłopaków i nowemu nauczycielowi. Polubiłam WF i ruch, a co najważniejsze siebie. Teraz, to tylko odliczamy (ja i moje koleżanki) lekcje i czas do WF-u.

 

Tak, nawet gdy jest bieganie.

 

~Kamila~

 

 

W dzisiejszym artykule chciałabym pomóc uczniom w nauce w domu. Z powodu zaistniałej sytuacji jesteśmy zmuszeni do odizolowania się od innych ludzi, co również skutkuje zdalnym nauczaniem. Nie mamy bezpośredniego kontaktu z nauczycielami oraz przyjaciółmi z klasy, dlatego jest nam ciężej się uczyć. Przygotowałam dla was 4 strony internetowe, które mogą wam pomóc i ułatwić naukę w domu.

1. Quizlet - to strona internetowa i  aplikacja mobilna. Umożliwia skuteczną i przyjemną naukę słownictwa i gramatyki języka angielskiego. Dzięki niej możemy uczyć się niezależnie gdzie jesteśmy i co robimy. Na tej stronie      https://quizlet.com/pl znajdują się różne quizy, fiszki i testy sprawdzające wiedzę.

 

2. Photomath - https://photomath.app/en/ to aplikacja mobilna opisana jako „kalkulator aparatu”, która wykorzystuje aparat telefonu do rozpoznawania równań matematycznych i wyświetlania rozwiązania krok po kroku na ekranie. Jeżeli nie rozumiecie danego równania, to wystarczy zrobić zdjęcie danego wyrażenia, a aplikacja będzie pokazywała każdy krok, który musicie wykonać, aby uzyskać poprawny wynik.

 

3.  Synonimy -  https://www.synonimy.pl/  jest to aplikacja, która pomoże wam w wyszukaniu synonimów danego słowa. Ta aplikacja jest bardzo przydatna przy pisaniu prac domowych. Słownik ten jest bardzo obszerny, zawiera ponad milion synonimów oraz jest wygodny w użyciu. Hasła są ułożone alfabetycznie, dzięki czemu można szybko dotrzeć do poszukiwanego słowa

 

4. Quizizz - https://quizizz.com/join jest to aplikacja, na której znajdują się wszelkiego rodzaju quizy o różnej tematyce. Jest to aplikacja zarówno dla nauczycieli, którzy mogą układać testy dla dzieci, jak i uczniów, którzy chcą się poduczyć danego tematu. Znajdują się tam zadania, quizy i fiszki z każdego przedmiotu.

Mam nadzieję, że pomogłam. Życzę miłej nauki.

                                                                                                                        Ula J

 

 

 

 

Odwiedzanie muzeum i wystaw sztuki o przeróżnej tematyce jest naprawdę niezwykłym przeżyciem, a zarazem świetną rozrywką dla osób w każdym wieku. Zwiedzając takie miejsca, możemy dowiedzieć się wielu ciekawostek i informacji z danej dziedziny. Niestety, podczas światowej pandemii koronawirusa wszystkie muzea i inne formy rozrywki zostały zamknięte zgodnie z nowymi obostrzeniami. Jednak powstała alternatywa umożliwiająca nam wirtualne zwiedzanie takich miejsc. 

Przykładem takiego miejsca jest Muzeum II Wojny Światowej, gdzie dostępna jest również możliwość zwiedzenia Westerplatte w trybie wirtualnej rzeczywistości. Załączone są tam zdjęcia pokazujące przebieg II wojny światowej i wiele ciekawych opcji pozwalających zwiedzić i poznać to miejsce. 

     https://spacer.muzeum1939.pl/pl/

     

Kolejnym wartym uwagi miejscem jest Muzeum Powstania Warszawskiego, czyli jedno z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc w stolicy. Muzeum Powstania Warszawskiego, otwarte w 2004 roku, dokumentuje bardzo ważną część historii przy wykorzystaniu ponad 1 tys. eksponatów i 1,5 tys. archiwalnych fotografii i filmów. Za pomocą zdjęć i multimediów w niezwykły sposób odtworzono atmosferę powstańczej stolicy.

    https://www.1944.pl/artykul/wirtualne-muzeum,4828.html

 

Niesamowite jest to, że możemy podziwiać wystawy sztuki wybitnych artystów z całego świata nie wychodząc z domu. Muzeum Królowej Zofii znajduje się w Madrycie i poświęcone jest sztuce hiszpańskiej. Można tam zobaczyć wybitne dzieła m.in. Pabla Picassa, Salvadora Dalego i Joana Miró.

     https://artsandculture.google.com/partner/museo-reina-sofia?hl=en  

 

Uważam, że w tym trudnym dla nas czasie, gdy podróżowanie i zwiedzanie jest niemożliwe, wirtualne muzea i atrakcje są świetną alternatywą na spędzenie wolnego czasu. Wiadome jest to, że nic nie zastąpi nam fizycznego odwiedzania i podziwiania różnych wystaw, jednak wirtualne spacery też są ciekawą opcją. 

 

 

                                                                                               Kamińska Dominika

 

 

 

Starość

Mówią, że Panu Bogu starość nie wyszła.

Jakoby ludzie starzy nikomu niepotrzebni...

Niedołężni - dla mnie mężni!

Zgorzkniali - dla mnie wspaniali.

Uparci - dla mnie są tego warci.

Życie swoje jak umieli, tak przeżyli.

By nam było lepiej, dzielnie walczyli,

Szanujmy ich wielce, bo Oni też kiedyś byli młodzi, a my będziemy tacy jak ONI.

 

 

Wirus

Świat wstrzymał oddech...

Przyszedł czas niepewny.

Strach przepełnił ludzkie serca.

Podobno na Ziemi jest za mało miejsca...

Bezdech zabiera życie.

Ból miażdży mięśnie.

Rozum traci zmysły.

Ten wirus chce niszczyć. 

Nie dajmy się mu!

Walczmy, choćby zabrakło tchu!

 

 

SEN

Pusto i głucho.

Nie widać nic.

Tylko ciemność.

Jak to się stało? – nie wiem.

Czemu tak smutno? – nie wiem. 

Już bardzo późno. 

Boję się. 

Szukam domu...

Mamo!!!

 

 

Już dobrze, to tylko zły sen.  

Już, kochanie, przytulam Cię.

Mamo.

 

PRZEPRASZAM 

ZUZIA.

 

 

 

 

 

Czy warto znać swoją przyszłość?

 

Był już listopad. Miesiąc deszczowy i ponury. Ale przecież w listopadzie są Andrzejki… Czas świetnej zabawy i wróżenia.

- Jej… Już niedługo są Andrzejki i moje urodziny! - krzyczała zadowolona Sara, zdejmując plecak i kurtkę.

- Cześć, jak tam w szkole? - spytała mama nalewając dziewczynce ciepły rosołek.

- Normalnie… - oznajmiła

Sara usiadła na drewnianym krześle przy wielkim dębowym stole i zaczęła jeść zupę.

 -Mamo, wiesz jaki jest teraz miesiąc? – spytała podstępnie dziewczynka.

-Listopad – odpowiedziała kobieta.

- A czy wiesz co za święto jest w tym miesiącu? – ciągnęła Sara.

- No jasne, że wiem – oznajmiła mama – i to nie jest jedna uroczystość: będzie Święto Niepodległości, Twoje urodziny oraz w tym samym dniu Andrzejki.

- A propos moich urodzin – mówiła dziewczynka – macie dla mnie prezent?

- Tak.

- A co to jest? – dopytywała Sara.

- Niespodzianka! – wyjaśniła mama, biorąc od córki pustą miseczkę. - Teraz idź do pokoju odrabiać pracę domową.

Dziewczynka posłuchała i poszła. Później cały wieczór dopytywała rodziców, co dostanie na swoje ósme urodziny, ale oni milczeli.

Pewnego dnia Sara, idąc ze szkoły, wpadła na genialny jej zdaniem pomysł.

- Wiem, pójdę do sklepy z kulami, które przewidują przyszłość i wtedy się dowiem, co dostanę w prezencie – mówiła sama do siebie.

Następnego dnia po lekcjach poszła do sklepu o nazwie „Znana przyszłość”. Nie chciała kupować żadnej kuli, tylko zobaczyć prezent. Najpierw podeszła do stoiska, przy którym siedziała kobieta po czterdziestce ubrana w cygańską suknię, z czarnymi długimi włosami i tysiącem bransoletek na rękach.

- Dzień dobry - zaczęła niepewnie Sara. – Chciałabym zobaczyć, co dostanę na urodziny od rodziców.

- Witaj, młoda damo – miło powiedziała wróżka – Jesteś pewna, że nie chcesz mieć niespodzianki?

- W stu procentach – odpowiedziała bez zastanowienia.

-Niech Ci będzie. Ale powiedz jak się nazywasz, kiedy masz urodziny i gdzie mieszkasz?

- Nazywam się Sara Elf, mam urodziny 29 listopada - w Andrzejki, a mieszkam w domu na ulicy Skromnej 12. – odpowiedziała.

- No to zaczynamy… – oznajmiła kobieta – To tak… na urodziny dostaniesz nowy rower z różowym koszykiem i dzwonkiem w kolorze srebrnym.- To wszystko.

- Och, bardzo Pani dziękuję – podziękowała Sara i wyszła.

Nadszedł przedostatni dzień listopada. Była to niedziela. Sara wstała wcześnie i włożyła swoją najładniejszą sukienkę. Gdy rodzice wręczyli jej prezent, to dziewczynka nie udawała zadowolonej, bo taka nie była.

- Podoba Ci się? – spytała mama.

- Tak, bardzo, tylko, że ja… wiedziałam o rowerze – przyznała dziewczynka.

Sara opowiedziała rodzicom o tym, jak się dowiedziała o prezencie i przeprosiła. Zrozumiała, że lepiej mieć niespodzianki, bo jeśli każdy by wiedział, co się stanie, to życie byłoby nudne, a tak jest ciekawsze i zaskakujące.

 

Julia

 

 

 

 

Przygody wróżki Aleksandry

 

Nagrywanie Filmu cz.1

 

Zadzwonił dzwonek. Gdy wszyscy weszli do klasy, pani Viola (siostra pani Joli, nauczycielka magii i muzyki) zaczęła mówić:

- Drogie dzieci, jak dobrze wiecie, co roku nasza szkoła nagrywa film. Od dzisiaj trwają zapisy do różnych ról. Jeżeli ktoś jest zainteresowany, to proszę przyjść na przerwie do sali 104.

W klasie zrobiło się głośno. Wszyscy dyskutowali na temat filmu. Nagle pani Viola powiedziała:

- Bardzo proszę o ciszę. Porozmawiacie na przerwie, a teraz, proszę, wyjmijcie zeszyty, pióra i różdżki. Zapiszemy temat lekcji i będziemy ćwiczyć.

Cała klasa bardzo lubiła lekcje magii, więc od razu zrobiła się cisza i wszyscy się rozpakowali.

              Po lekcji Aleksandra z Kamilą szybko pobiegły do sali 104. Za nimi szła śpiesznym krokiem Żaneta (uważała, że jest klasową gwiazdą oraz królową i nie może biegać), która najwidoczniej chciała być przed dziewczynami. W sali były pani Viola i pani Jola.

- Dzień dobry – powiedziały dziewczynki jednocześnie.

- Dzień dobry – odpowiedziała pani Jola, po czym dodała – Usiądźcie.

Dziewczynki usiadły. Nagle do klasy wbiegła zadyszana Żaneta.

- Dzień dobry – powiedziała.

- Siadaj – odpowiedziała pani Jola.

- Jutro na siódmej godzinie lekcyjne będziemy wybierały poszczególne osoby do różnych ról. Przyjdźcie na salę gimnastyczną. – poprosiła pani Viola.

- Dobrze – odparły wszystkie razem.

- Możecie iść na lekcje.

- Do widzenia- powiedziały, po czym wyszły z sali.

              Następnego dnia po lekcjach Ola z Kamilą poszły na salę gimnastyczną. Zdziwiły się, ponieważ nie było tam jeszcze Żanety, która zawsze przychodziła pierwsza. Po chwili wbiegła na salę i potykając się o próg, przewróciła się.

- Na co jeszcze czekacie? Chodźcie i pomóżcie mi wstać – rozkazała Żaneta.

Dziewczyny nie miały zamiaru jej pomóc.

- Już nie potrzebuję waszej pomocy, sama sobie poradzę.

Nagle przyszły panie. Rozdały wszystkim teksty i pani Viola powiedziała:

- Proszę, po kolei od prawej strony wychodzimy na środek i przedstawiamy to, co macie napisane na kartkach.

Długo trwało zanim wszyscy przedstawili dane sceny. Nagle pani Jola powiedziała:

- Wybrałyśmy dwie najlepsze dziewczynki do głównych ról. Są to Ola i Kamila z klasy 8b.

Dziewczyny były bardzo zadowolone. Pani jeszcze przeczytała kogo wybrały do innych ról.

              Nagrywanie poszczególnych scen trwało prawie cały listopad. Ola z Kamilą podeszły do pani Violi i zapytały:

- Kiedy ukaże się film?

- Chyba w styczniu, ponieważ mamy jeszcze kilka scen zimowych do nagrania – odpowiedziała im zmęczona pani.

- Dobrze. Dziękujemy! – powiedziały i poleciały do domów.

                                                                                                                               Gabrysia

 

 

 

Każdy z nas spotkał się z takimi komentarzami jak np.: ta dzisiejsza młodzież tylko na komputerach gra i nic nie robi… Nie zaprzeczę, że siedzimy przy komputerach, ale mamy też dużo innych zajęć. Niby nie można nas z domu wyciągnąć, a jaka jest prawda? Właśnie wychodzimy, spotykamy się ze znajomymi i myślę, że nie siedzimy cały czas w domu.

Zadajemy sobie pytanie, co jest dla nas ważne? Czasami mam takie poczucie, że dla niektórych osób ważne jest tylko, aby mieć najlepszy telefon, a najlepiej Iphone, najnowsze gadżety, fajne ubrania. Jednak i tak dla większości osób liczy się np. rodzina, zdrowie, przyjaźń. Dla dzisiejszej młodzieży bardzo ważna jest przyszłość, czyli rozwój zawodowy, kariera, dążenie do samorealizacji, nastawianie się na sukces i dobrobyt materialny.

Niektórzy mówią, że dzisiejszej młodzieży nie chce się uczyć. Mnie przez większość szkoły podstawowej rzeczywiście nie chciało się uczyć i chodzić na lekcje. Teraz zrozumiałam ile mnie ta szkoła nauczyła. W sytuacji, gdy są zamknięte szkoły, bardzo mi się chce do niej wrócić. Myślę, że większości, zwłaszcza ósmoklasistom, chce się wrócić do szkoły. Ten rok był wyczekiwany przez całą podstawówkę, a teraz siedzimy w domach przed komputerami.

Jeszcze jedna rzecz, która jest dla nas ważna… Myślę, że przynajmniej mój rocznik ma fajne wspomnienia z dzieciństwa. W szczególności dzieci, które mieszkały na wioskach, mogły się ze sobą spotykać oraz fajnie i aktywnie bawić na podwórkach.

Magda

 

 

 

Moje zainteresowania muzyczne pojawiły się, gdy miałam 9 lat. Zaczęłam wtedy chodzić na scholę w kościele parafialnym w Tykocinie. Grupa ta nosi nazwę „Tęcza”. Chodzę już na scholę 4 lub 5 lat.

Potem, gdy byłam w 5 klasie, zobaczyłam ogłoszenie opublikowane przez Dom Kultury w Tykocinie, że można zapisać się do chóru, więc to zrobiłam. Brałam udział w różnych koncertach odbywających się w Tykocinie i Sokołach oraz OSP Tykocin.

Lubię też słuchać różnego typu muzyki. Rodzaj muzyki, którego słucham najczęściej, to rap. Trudno mi wyrazić, czym dla mnie jest rap. To dla mnie na pewno coś więcej niż muzyka. Nie będę oryginalna pisząc, że to całe moje życie. Według mnie rap to coś, co przemawia do ludzi i otwiera im oczy na prawdziwy świat. Wielu osobom rap kojarzy się tylko z mnóstwem niezrozumiałych tekstów nasyconych rymami. Przekaz tekstów rapu może zrozumieć każdy, kto się w nie wsłucha i przeniesie się w świat blokowisk. Mnóstwo osób twierdzi, że rap to tylko muzyka zawierająca wulgaryzmy i niezrozumiała. Dla mnie to jednak coś więcej. Muzyka ta często zmusza do refleksji, zastanowienia się nad sensem różnych spraw.

Oprócz rapu jednak słucham także popu. Jest to jedynie muzyka popularna, najczęściej mająca proste do zrozumienia teksty, a jednak mimo to bywa ciekawa i rytmiczna. Obydwa gatunki muzyki są warte naszego ucha.

Mój ulubiony instrument muzyczny to jest saksofon, a jego angielski skrót to sax. Opiszę ten instrument muzyczny w kilku zdaniach. Tak jak mówiłam, Saksofon (wł. saxophone, sax.) to instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Mimo metalowego korpusu, zaliczany jest do drewnianych, ponieważ posiada drewniany stroik tak jak klarnet i dźwięk możemy uzyskać poprzez czarę tak samo jak w klarnecie.

Znam kilku saksofonistów, których bardzo lubię słuchać i ich wymienię: Mateusz Kurkowski, Vitale sax. To są według mnie najlepsi saksofoniści.

 

                                                                                              Julia Sokolewicz

 

        

NIE!!!

 

Dorosłość wszystkim (no prawie wszystkim) kojarzy się z odpowiedzialnością, dokonywaniem wyborów, pełnoletnością, samodzielnością oraz uczestniczeniem w życiu publicznym. Dorosły człowiek to przede wszystkim stan umysłu i stopień rozbudowania kręgosłupa moralnego na podstawie światopoglądu.

Moim zdaniem bycie dorosłym nie jest takie super. Dorośli mają dużo ciężkiej pracy i bardzo dużo obowiązków do wykonywania, zarówno w domu, jak i w pracy. To właśnie rodzice muszą na nas zarabiać i pracować, nawet jeśli ta praca nie ma końca i jest bardzo ciężka. Nie mogą też pozwolić sobie na różne zabawy, bo są już po prostu za duzi.

Nie warto być dorosłym, dlatego że dorośli ponoszą większą odpowiedzialność (np. za dzieci), bardzo martwią się o swoje pociechy, a to dlatego, że nie chcą, żeby coś im się stało i są za nie odpowiedzialni. Muszą sprzątać w domu, a nawet opłacać rachunki, lecz nie zawsze mają na to pieniądze. Z racji tego, że mają dzieci (lub nie) muszą dawać im przykład, żeby ich maluchy nie popełniły złych czynów w dorosłym życiu i wyrosły na mądrych i inteligentnych dorosłych, bądź też rodziców lub opiekunów. Przygotowują też swoje pociechy do przetrwania w świecie i uczą rodzicielstwa. To bardzo dużo pracy i cierpliwości ze strony rodziców, dlatego niektórzy z nich nie dają sobie rady i po prostu się poddają lub nawet się do tego nie zabierają.

Nie musisz śpieszyć się z dorosłością! Przecież bycie nastolatkiem i dzieckiem to najlepszy czas w życiu. Możesz wtedy oddać się swoim pasjom, rozwijać talenty lub nawet bawić się jak nigdy dotąd z przyjaciółmi. W dorosłym życiu będziesz musiał/musiała zajmować się domem, a także gotować (nie zawsze, ale zazwyczaj tak jest) lub nawet wykonywać prace, które będą dla nas bardzo ciężkie.

Zapytałam różnych osób z mojej klasy i nie tylko, a nawet i z rodziny, czy chcą być dorośli lub czy lubią być dorosłymi. Jak im zadałam takie pytanie, to na początku nie wiedzieli co odpowiedzieć. Po krótkim namyśle powiedzieli mi swoje zdanie na ten temat. W sumie to bardziej dziewczyny nie chciały dorosnąć (również i ja), natomiast chłopcy odpowiedzieli „tak”, ze względu na to, że będą mogli mieć samochody, pieniądze itp.

Dorosłość jest trudnym okresem, który ma na celu uświadomić nam, że już nie jesteśmy dziećmi, tylko dorosłymi i odpowiedzialnymi osobami, dlatego teraz wszystkie dzieci i nastolatki wykorzystują czas, żeby się zabawić, spędzić czas z przyjaciółmi i robić wiele innych młodzieżowych rzeczy i wariacji. To jest ten moment i to miejsce, ten czas, abyś zastanowił/zastanowiła się czy będziesz tu tak siedział/siedziała i nic nie robił/robiła, czy może pójdziesz spotkać się ze znajomymi, na imprezę lub np. polecisz do Londynu, ponieważ później nie będziesz miał/miała na to czasu. Bo za nim się obejrzysz, będziesz dorosły/dorosła, będziesz miał/miała dzieci i mało czasu na swoje przyjemności.

Mam dla was zadanie, zapytajcie w domu waszych rodziców, dziadków, a nawet ciocie i wujków, jak szybko zleciała im młodość oraz zapytajcie ich czy ciężko jest być dorosłym.

Kamila Piotrowska kl. VIB

 

TAK!!!

Uważam, że bycie dorosłym jest super!!! Udowodnię Wam to za pomocą kilku przykładów. Zaczynamy!

Dorośli sami zarabiają pieniądze i mogą robić z nimi, co tylko co chcą. Dzieci natomiast muszą prosić ich o każdą złotówkę, kiedy chcą iść do sklepu. Starsi mogą decydować o tym, kiedy i gdzie chcą wyjść lub spotkać się ze znajomymi. Nie muszą nikomu tłumaczyć się, gdy nie wrócą na noc do domu. Natomiast dzieci o każdym swoim wyjściu muszą informować swoich rodziców lub opiekunów prawnych. Jeżeli zabronią nam spotkania się z naszymi koleżankami lub kolegami, to musimy ich decyzje uszanować. A nas nikt o zdanie nie pyta!!!

Dorośli mają o wiele lepiej w życiu niż dzieci, ponieważ nie muszą chodzić do szkoły i się uczyć. Jedyne, co Oni robią, to każą nam czytać lektury, odrabiać prace domowe i utrzymywać porządek w swoim pokoju, a czasem nawet pomóc sprzątać dom. Osoby pełnoletnie mają prawo do zamieszkania samemu lub z kim im się podoba. Nie muszą nikogo prosić o zgodę na zmianę miejsca zamieszkania. Dorośli mają też super, że mogą zrobić sobie prawo jazdy i jeździć samochodem, gdzie tylko zapragną i sobie wymarzą. Nie muszą nikogo prosić, aby wyjechać na wakacje. Mogą wsiąść do swojego auta i wyjechać na tyle czasu, ile chcą .

A najlepszą sprawą jest to, że Oni nie muszą w ogóle słuchać swoich rodziców i robić tego, co ci rodzice by chcieli. Tylko my - dzieci jesteśmy zmuszeni do posłuszeństwa dorosłym. Na szczęście za parę lat będziemy także pełnoletni i będziemy mieli takie same prawa jak Oni, a nie tylko same obowiązki.

 

Zosia

 

 

 

Zorganizowanie sobie czasu jest trudne dla każdego, szczególnie w roku szkolnym. Uczenie się, odrabianie lekcji i czytanie lektur zajmuje samo w sobie bardzo dużo naszego czasu. A gdzie wolne chwile na nasze pasje i zainteresowania? Niestety często na takie rzeczy nie ma czasu, więc pora to zmienić, aby na wszystko ten czas mieć. Wystarczy tylko stosować się do paru zasad, dzięki którym każdemu będzie łatwiej zorganizować sobie swój tydzień.

 

1.Warto zacząć od prowadzenia jakiegoś notatnika lub kalendarza. Gdy będziemy zapisywać daty rożnym kartkówek czy sprawdzianów, będzie łatwiej nam o nich pamiętać. Jeszcze lepszą opcją jest zakup tablicy korkowej lub magnetycznej. Wtedy, gdy przyczepimy na taką tablicę ważną notatkę, na pewno o niej nie zapomnimy.

 

2.Dobrze jest odrabiać lekcje „na świeżo”, od razu po szkole. Odrabianie lekcji jest wtedy dużo prostsze. Sporo rzeczy pamiętamy jeszcze ze szkoły, więc szybciej odrobimy pracę domową i zostaje nam czas wolny.

 

3.Opłaca się też odrabianie lekcji w szkole na przerwach lub na świetlicy. Jeśli nie będziemy rozumieć jakiegoś ćwiczenia w szkole, koledzy i koleżanki mogą nam w tym pomóc lub mogą nam wytłumaczyć coś dla nas niezrozumiałego.

 

4.Bardzo ważne jest słuchanie na lekcjach. Jeśli nie rozumiemy jakiegoś tematu, to przez to, że nie słuchamy na lekcjach. Potem siedzimy w domu nad pracą domową i nie wiemy jak ją zrobić. Często upływa nam na tym cały wieczór i nie mamy czasu na naukę lub na coś, co lubimy robić, bo nie wiemy jak zrobić zadane ćwiczenia.

 

5.Ważne jest wyrobienie sobie nawyków szkolnych. To również pomoże zorganizować czas. Postanów sobie na przykład, że po odrobieniu lekcji czytasz 20 stron zadanej lektury, a potem możesz obejrzeć odcinek ulubionego serialu.

 

6.Dobrze jest czytać lektury przed czasem. Dzięki temu, że zaczniesz czytać książkę dużo wcześniej, to też wcześniej skończysz ją czytać. Będzie wtedy czas na inne, różne i ważne rzeczy. W dodatku na pewno się nie spóźnisz z przeczytaniem lektury i zawsze będziesz na czas.

 

7.Robienie ładnych i kolorowych notatek bardzo upraszcza naukę, przynajmniej w moim przypadku. Wszystko łatwo mi wtedy wchodzi do głowy. Natomiast gdy nie prowadzimy przejrzystych notatek, to dużo gorzej nam się uczy. Czasami nawet tak niewyraźnie piszemy, że ledwo rozczytujemy to, co napisaliśmy, a z takich notatek nie za dobrze się uczyć.

 

                                                                                              Justyna Kosakowska

 

 

 

Jest wiele różnych książek, które warto przeczytać, ale nie wszyscy lubią czytać takie same książki. Niektórzy, tak jak ja, lubią czytać książki przygodowe, inni historyczne, komiksy, a jeszcze inni horrory. Przeczytałam wiele różnych książek, ale najbardziej spodobała mi się jedna z lektur autorstwa Rafała Kosika, która nosi tytuł: Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi.

Głównymi bohaterami w tej książce są: Felix Polon, Net Bielecki i Nika Mickiewicz, którzy mają po 13 lat i poznają się w szkole. Chodzą do jednej klasy i się zaprzyjaźniają. Felix Polon mieszka z rodzicami. Jego pokój przypomina pracownię. Jego tato pracuje w Instytucie Badań Nadzwyczajnych, a mama zajmuje wysokie stanowisko w banku. Net Bielecki mieszka w luksusowym domu, jego tato to informatyk, a mama to malarka. W tej paczce jest też dziewczyna, czyli ich najlepsza koleżanka - Nika Mickiewicz. Dziewczyna mieszka sama w starej kamienicy. Nika ma zdolności, które wykorzystuje w akcjach, np. umie przewidzieć, co się stanie lub co jest za ścianą.

W powieści pojawia się wiele różnych zwrotów akcji, np. gdy Nika zgubiła się w górach i przenocowała w jaskini niedźwiedzia lub gdy przyjaciele walczyli z Mortenem (to taki zły robot, a zresztą jak przeczytacie, to będziecie wiedzieli o co mi chodzi). Podczas czytania tych przygód moja wyobraźnia działała tak, jakbym była razem z bohaterami w miejscu przygody.

Książka ma wiele stron, ale jest bardzo wciągająca. Czyta się ją jednym tchem. Autor tej lektury napisał wiele innych przygód przyjaciół, które mam zamiar przeczyta .

Polecam Wam tę książkę, bo jest świetna i niekoniecznie trzeba ją czytać tylko wtedy, gdy jest w planie lektur szkolnych. Ten kto przeczyta jedną część, na pewno zechce przeczytać inne tomy. Bohaterowie to fajni młodzi ludzie, którzy przeżywają takie przygody, których dzisiaj możemy im pozazdrościć.

Miłego czytania!

 

                                                                                                                      N.O.

 

 

 

1.Uprawiaj sport! - Bieganie, granie w piłkę itd. poprawia samopoczucie, powiększa poczucie własnej wartości oraz pomaga schudnąć.

 

2.Zdrowo się odżywiaj! - Jedzenie warzyw i owoców daje same korzyści. Te produkty spożywcze są bogate w m.in. potas, błonnik pokarmowy, kwas foliowy oraz pomagają utrzymać prawidłowe ciśnienie krwi.

 

3.Nie pij alkoholu i nie pal tytoniu! - Palenie może wywołać wiele rodzajów nowotworów, chorób serca oraz szkodzi narządom oddechowym. Nadużywanie alkoholu może doprowadzić m.in. do zaburzeń psychicznych.

 

4.Unikaj spożywania dużej ilości cukru! - Cukier przyczynia się poważnych chorób, takich jak cukrzyca. Zamiast cukru można używać syropu klonowego lub syropu daktylowego.

 

5.Jedz witaminy! - W naszym organizmie szczególnie ważne są witaminy z grupy B. Witaminy pomagają nam rozwijać się w prawidłowy sposób. Spożywanie witaminy A polepsza wzrok. Najlepiej byłoby przyswajać witaminy z produktów naturalnych.

 

6.Unikaj nadmiernego spożywania niezdrowych produktów! - Nadmierne spożycie słodyczy może doprowadzić do chorób zębów, m.in. próchnicy. Jeśli ma się taką chorobę, należy udać się jak najszybciej do dentysty.

 

7.Jedz prawidłowo przygotowany pokarm! - Prawidłowe przygotowanie pokarmu pozwala uniknąć niektórych chorób, np. sallmonelli.

 

8.Dbaj o psychikę! - Zniszczona psychika może doprowadzić do chorób psychicznych,

m.in. depresji, zaburzeń psychicznych.

 

9.Zadbaj o zdrowy sen! - Zbyt krótki sen może doprowadzić do bezsenności. Bezsenność może się przeistoczyć w choroby psychiczne.

 

10.Często wychodź na świeże powietrze! - Gdy się dotlenimy, nasz organizm pracuje sprawniej. Dzięki temu możemy pracować lepiej i wydajniej.

 

Hubert Czeladko

W dzisiejszym świecie takie pytanie może się wydawać absurdalne – w końcu statystycznie spędzamy przed telewizorem ponad cztery godziny dziennie. Jednak jest coraz większa grupa ludzi, która świadomie i konsekwentnie wybiera życie bez telewizji.

Jeśli założyć, że ludzie poświęcają na oglądanie telewizji cztery godziny dziennie, to daje to prawie 1,5 tysięcy godzin rocznie, czyli 62 doby (2 miesiące oglądania telewizji bez przerwy nawet na spanie!!!). To olbrzymia ilość czasu. A można w nim robić to, na co zwykle nam go nie starcza, np. spotkać się z przyjaciółmi, zająć  się swoimi zainteresowaniami lub coś w tym stylu.

Życie bez telewizji jest możliwe, jednak większości osób jest ona potrzebna, chociażby po to, aby być na bieżąco z całym światem. Telewizja to „złodziej czasu”, ale jak się jej oprzeć, skoro liczba kanałów zwiększa się z roku na rok?

Wielką zaletą braku telewizora jest to, że oszczędzamy sobie zaśmiecania głowy reklamami i frustracji spowodowanej przerywaniem filmu blokiem reklamowym. Reklamy wyrządzają nam wielką szkodę, usiłując wmówić nam, że do szczęścia potrzebne jest nieustanne kupowanie różnych rzeczy.

Siedzenie wiele godzin przed telewizorem sprawia, że żyjemy czyimś życiem, a nasze przepływa nam przez palce. Często też, oglądając telewizję, sięgamy po niezdrowe przekąski. Wiadomo przecież, że jedzenie i oglądanie dobrze się ze sobą łączy, co w efekcie prowadzi do nadwagi lub otyłości.

Brak telewizora oznacza więcej ciszy w domu, można skoncentrować się na innych domownikach. Jest więcej czasu, żeby pobyć razem. Nikt nie ucieka przed telewizor, żeby mieć „święty spokój”. Patrzenie w ekran monitora bardzo męczy, wywołuje uczucie zmęczenia i ospałości.

Na pewno nie każdy się ze mną zgodzi, ale można żyć bez telewizji. Pozbywając się telewizora, odzyskujemy własne życie, a zwłaszcza poczucie wpływu na to, jak nasze życie wygląda. Możemy odkryć, że naokoło jest tyle ciekawych rzeczy do zrobienia, że będziemy się sami dziwić, jak można było marnować tyle czasu na kanapie. Można odkryć, że nawet najprostsze rzeczy, jak spacer, przynoszą dużo większą satysfakcję, niż kilkugodzinne gapienie się w telewizor.

                                                                                                                      Ola