Gazetka szkolna

 

Jest to państwowe święto obchodzone w Polsce co roku 11 listopada. Święto powstało dla uczczenia niepodległości przywróconej po 123 latach zaborów. Jest to jedna z najważniejszych polskich dat.

W 1772 roku sąsiadujące z Polską mocarstwa: Austria, Prusy i Rosja dokonały pierwszego rozbioru Polski. W 1793 roku doszło do II rozbioru, a w 1795 nastąpił III rozbiór Polski. Nasz kraj zniknął z mapy Europy. Polacy jednak robili wszystko, by zachować polskość.

Ale dlaczego świętujemy właśnie 11 listopada? - zapytałby ktoś. Wybór ten uzasadnić można zakończeniem I wojny światowej. 11. listopada 1918 roku został zawarty rozejm pomiędzy Ententą i Cesarstwem Niemieckim. To przypieczętowało ostateczną klęskę Niemiec. Dzień wcześniej - 10 listopada - do Warszawy przybył Józef Piłsudski. W tych dwóch dniach naród polski w pełni uświadomił sobie odzyskanie niepodległości. Cały kraj ogarnął nastrój głębokiego wzruszenia i entuzjazmu. Jędrzej Moraczewski opisał to słowami: „Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Nie ma „ich”. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów, od czapki z bączkiem, będziemy sami sobą rządzili. (...) Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało.”

Współcześnie święto obchodzone jest na wiele sposobów. Organizowane są biegi niepodległości, koncerty, wykłady, marsze, wystawy, itd.

Pamiętajmy o tych, którzy oddali życie za naszą ojczyznę. Pamiętajmy jak ważna jest wolność i niepodległość.

 

Nox

 

 

Dnia 10 października 2022 roku w naszej szkole świętowaliśmy dwudziestolecie Święta Drzewa. Tego dnia odwiedził nas również Maciej Chotecki - leśniczy. Podczas spotkania dowiedzieliśmy się wielu fascynujących rzeczy o życiu leśnika. Na początku pan wytłumaczył nam, na czym polega praca leśniczego.

Strażnik leśny nadzoruje i zarządza różnymi zadaniami leśnymi, takimi jak nasiona leśne, szkółki leśne, hodowla i ochrona zwierząt oraz sprzedaż drewna. Zajmuje się również przestępstwami i wykroczeniami związanymi ze zniszczeniem lasów. Pan Maciej opowiadał też o zwierzętach, które żyją w lesie, np. o jeleniach, łosiach i innych. Na spotkaniu przytoczył nam wiele ciekawostek i faktów na temat łosia, na przykład:

- Łosie zamieszkują określone tereny: podmokłe, porośnięte lasem. Zazwyczaj osiedlają się w pobliżu jezior, bagien, torfowisk i mokradeł.

-Wiek łosia można rozpoznać po jego uzębieniu oraz sylwetce.

-Łosie należą do zwierząt roślinożernych. Przepadają za słodkim smakiem, dlatego najczęściej spożywają liście zawierające dużo cukru, na przykład liście brzozy, klonu czy osiki.

Pan Maciej Chotecki opowiedział nam również dużo ciekawostek o jeleniu:

-Jeleń jako dorosły samiec nazywany jest bykiem - nosi ogromne poroże.

-Jelenie nie noszą poroża cały rok.

-Sarna jest całkowicie odrębnym gatunkiem niż jeleń.

Mieliśmy również okazję zobaczyć poroże byka (samiec jelenia) oraz usłyszeć dźwięki łosia odwzorowywane za pomocą tuby przez pana leśniczego. Pod koniec spotkania wyszliśmy na zewnątrz i posadziliśmy dwa drzewka.

Na zakończenie mogę stwierdzić, że dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy, a samo spotkanie przebiegło bardzo przyjemnie. 

 

klaudia<3

 

 

 

Z pewnością wielu uczniów nie lubi odrabiać prac domowych, uczyć się, a co dopiero chodzić do szkoły. Niektórzy z nas lubią poszerzać swoją wiedzę, inni zaś nie znoszą szkoły ani nauki. Warto jednak pamiętać, że właśnie w szkole możemy spotykać się ze swoimi przyjaciółmi i bywa w niej bardzo zabawnie. Jednak, kiedy skończy się przerwa, trzeba iść na lekcję. Na lekcji zaś trzeba być skupionym i starać się jak najwięcej zapamiętać. Oczywiście trzeba uczyć się systematycznie, aby dostawać dobre oceny, jeżeli jakiś nauczyciel nas zapyta lub kiedy zrobi kartkówkę albo kiedy jest zapowiedziany sprawdzian. Trudno jest nam jednak zmotywować się do nauki.

Aby mieć dobre oceny, możemy np. ustalić sobie jakiś cel i dążyć do niego. Jeżeli przez pierwsze półrocze będziemy mieć bardzo dobre oceny, to rodzice będą mogli np. zabrać nas do kina lub na superzakupy.

Nie wszystkie lekcje są nudne. Jeżeli nauczyciel omówi ciekawy temat i poprowadzi lekcje zabawnie, to większości się spodoba.

Teraz nie doceniamy nauki i mówimy sobie: „Po co jest mi potrzebna ta szkoła?” lub „Po co się uczyć?”, ale w późniejszych latach bardzo przydadzą nam się wiadomości pozyskane z lekcji. Możemy zastanowić się, co nas interesuje i do jakiej szkoły w przyszłości chcemy pójść oraz kim będziemy w dorosłym życiu. Jeżeli chcemy mieć superpracę i zarabiać dużo pieniędzy, to musimy uczyć się dużo, aby w późniejszym życiu być szczęśliwym i pracować w takim zawodzie, który sobie wymarzyliśmy. W szczególności powinniśmy się przykładać do tych przedmiotów, które w następnych szkołach będziemy chcieli rozwijać. Na wielu profilach niektóre przedmioty są rozszerzone. Jeśli już wiemy, na jaki profil się wybieramy, właśnie tych przedmiotów powinniśmy uczyć się więcej. W przyszłości będzie nam łatwiej je zrozumieć i dostać się na najlepsze studia, a potem do pracy.

 

N.O.

 

 

 

Niektórzy z nas mają problem z uczeniem się, zapamiętywaniem wiadomości. A przecież w szkole jest wiele kartkówek, sprawdzianów, do których musimy się przygotować. Są na to różne sposoby i metody.

 

Metoda Pomodoro

Polega ona na tym, aby z biurka zabrać wszystkie rzeczy, które mogą nas rozpraszać. Trzeba wyciszyć telefon i inne urządzenia, następnie ustawić minutnik na 25 minut i w tym czasie skupić się na nauce. Gdy minutnik zadzwoni, przerywamy pracę i robimy sobie 5-10 minutową przerwę, np. na krótki spacer, mały posiłek. Mózg potrzebuje czasu, by zapamiętać to, czego się właśnie nauczył.

 

Metoda Feynmana

Najlepszymi nauczycielami dla siebie jesteśmy my. Ta metoda polega na tym, aby wytłumaczyć coś tak, jakby się było nauczycielem. Przypomnij sobie materiał, który masz zadany. Weź kartkę i spróbuj wyjaśnić na niej przyswojony materiał. Wejdź w rolę nauczyciela i tłumacz wszystko krok po kroku. Dzięki temu zrozumiesz, co jeszcze masz do nadrobienia. Powtarzaj to samo za każdym razem, gdy będziesz mieć z czymś problem.

 

Kto nie lubi quizów?

Quizy i testy to jeden z najlepszych wyborów, by zacząć się efektywnie uczyć. Testy znamy ze szkoły i nie kojarzą się zbyt dobrze. Jak wszyscy wiemy, są stresujące. Ale zupełnie inaczej może to wyglądać, gdy robimy to ze znajomymi - możemy odpytywać się nawzajem. Brzmi to o wiele lepiej niż czytanie notatek w samotności. Można też skorzystać z różnych aplikacji lub stron internetowych, np. Quizizz czy Kahoot.

Są również do wyboru fiszki, czyli małe karteczki, na których pytanie zapisujesz z jednej strony, a z drugiej umieszczasz odpowiedź. Tasujesz wszystkie fiszki i starasz się odpowiedzieć na  pytania. W ten sposób sprawdzasz swój stan wiedzy.

Velvet

 

 

 

Odkąd wróciliśmy do szkoły, mamy bardzo dużo lekcji. Często się zdarza, że musimy uczyć się do sprawdzianu, odrabiać pracę domową oraz czytać książkę. Chciałoby się zrobić to wszystko i dostać dobre oceny, lecz zawsze coś musi nam przeszkodzić w nauce. Cały czas się rozpraszamy.

Zazwyczaj najbardziej rozpraszające jest rodzeństwo, rodzice oraz telefon. Zawsze, gdy akurat zaczynamy się uczyć, mama prosi, aby wynieść śmieci, odkurzyć lub zjeść kolację. W takim momencie trzeba odłożyć naukę na drugi plan i biec pomóc mamie. Gdy już wrócimy do siebie, nie mamy ochoty zasiadać do książek. Ciężko jest się skupić, mając jeszcze w buzi posmak naleśników z kolacji.

Drugim najbardziej rozpraszającym powodem do przerwania nauki jest rodzeństwo. Codziennie, gdy zasiadamy do odrabiania lekcji, siostra lub brat wchodzą do naszego pokoju i zachowują się jak u siebie. Opowiadają różne, nie zawsze ciekawe historie albo proszą o wytłumaczenia zadania. W takiej sytuacji bardzo trudno jest się skupić. Nie da się rozwiązać zadania, nadal myśląc o pracy domowej rodzeństwa, w której mu pomagaliśmy. Ujmując to jednym zdaniem: rodzeństwo jest bardzo rozpraszające!

Innym bardzo skutecznym rozpraszaczem jest telefon, na który ciągle przychodzą powiadomienia. Okropnie to wytrąca z równowagi. Nie jest się w stanie czytać, kiedy ma się obok siebie wibrujący telefon. Często również zdarza się, iż przypomina nam się o ocenach z kartkówki. Wówczas, patrząc na telefon, aż kusi, aby sprawdzić Librusa.

Rozpraszają nas też odgłosy z zewnątrz, np. pies sąsiada, jadący pojazd lub kosiarka do trawy. Wtedy bardzo ciężko jest cokolwiek związanego ze szkołą wykonać.

Jak widać, nauka jest bardzo trudna, zwłaszcza przy tak wielu rozpraszających nas rzeczach.

 

Julia Ostrowska

 

 

 

Elżbieta II przyszła na świat 21 kwietnia 1926 roku w Londynie. Jednak urodziny brytyjskiej monarchini obchodzone były w czerwcu. Ochrzczono ją w Pałacu Buckingham, a dzieciństwo spędziła w Windsorze. To zresztą od nazwy zamku pochodzi nazwa dynastii, do której należy dzisiejsza rodzina królewska.

Świętej pamięci królowa Elżbieta II objęła koronę w 1952 roku. Na tronie zasiadała przez 70 lat. To drugi najdłużej rządzący udokumentowany monarcha w historii świata. W trakcie trwania jej rządów wydarzyło się wiele przemian społeczno-politycznych, m.in. upadek muru berlińskiego i Związku Radzieckiego.  

Królowa zmarła 8 września tego roku, miała 96 lat. Jej śmierć opłakiwano na całym świecie, nawet poza domeną Zjednoczonego Królestwa.

Jakie zmiany czekają Brytyjczyków? Będzie ich wiele i będą dość kosztowne. Z banknotów zniknie wizerunek jej królewskiej mości. Miejsce na funcie szterlingu oraz dolarze kanadyjskim przypadnie jej synowi- Karolowi III. Anglicy muszą przygotować się także na nowe znaczki pocztowe, paszporty i mundury służb porządkowych. Skrzynki pocztowe Royal Mail opatrzone inicjałami królowej (ERII -Elizabeth Regina II) są kolejne na liście do przekształceń. Dotychczasowe insygnia zmienią się na CRIII, co oznaczać będzie Karol III. Do zmian dojdzie także w brytyjskim hymnie, w którym pierwszy wers tytułowej zwrotki : „God save the Queen”, czyli „Boże chroń Królową” przeistoczy się w „God save the King”, co oznacza: „Boże chroń Króla”.

Córka Jerzego VI w ciągu swych długich rządów mocno zapisała się w historii. Dla wielu była nie tylko królową Wysp Brytyjskich, lecz także głową 15 innych państw wspólnoty.

A.W.

 

Oszczędzanie energii. Dlaczego warto oszczędzać energię elektryczną? Jak to robić? Jakie mamy źródła energii elektrycznej?

 

Oszczędzanie energii elektrycznej jest bardzo ważne, przede wszystkim z punktu widzenia ochrony środowiska. Mamy dwa rodzaje źródeł energii: odnawialne i nieodnawialne.

Odnawialne źródła energii elektrycznej:

- energia słoneczna,

- energia wiatrowa,……………………………………………………………………

- energia wodna, ……………………………………………………………………

- energia jądrowa w zamkniętym cyklu paliwowym,

- biomasa,

- biogaz,

- energia geotermalna,

- energia aerotermalna.

 

Nieodnawialne źródła to przede wszystkim paliwa kopalne, takie jak:

- węgiel kamienny,

- węgiel brunatny,

- torf,

- ropa naftowa,

- gaz ziemny.

Nieodnawialne źródła energii elektrycznej są „niebezpieczne” dla środowiska.

Oszczędzanie energii jest korzystne dla dwóch stron. Po pierwsze dla osób płacących rachunki za zużyty prąd, a po drugie dla środowiska, które cierpi z powodu nadmiernego zanieczyszczania nieodnawialnymi źródłami energii.

Jak oszczędzać energię elektryczną?

 

1. Jeżeli nie używasz jakiegoś urządzenia, dopilnuj, by było odłączone od prądu.
2. W dzień korzystaj ze światła dziennego.
3. Wychodząc z jakiegoś pomieszczenia, gaś światło, aby się nie marnowało.
4. Wymień tradycyjne żarówki na energooszczędne i pamiętaj, aby nie włączać ich co jakiś czas na chwilę, ponieważ wtedy nie przynoszą zakładanych oszczędności.
5. Podczas przyrządzania potraw na płycie indukcyjnej, staraj się zawsze używać pokrywek, co przyspieszy gotowanie i zmniejszy zużycie prądu.
6. Nie trzymaj podłączonego do ładowarki telefonu, który ma naładowaną do pełna baterię.
7. Wychodząc z domu, zawsze gaś światło (bo po co ma się palić i marnować?).
8. Przy zakupie sprzętu elektronicznego sprawdzaj klasę energetyczną sprzętu.
9. Jeżeli masz możliwość, to warto pozwolić sobie na inwestycję w postaci paneli fotowoltaicznych.

 

W naszym kraju około osiemdziesiąt procent energii elektrycznej pochodzi ze źródeł kopalnych, czyli nieodnawialnych źródeł energii elektrycznej. W ostatnim czasie najchętniej wybieranym sposobem na oszczędzanie prądu elektrycznego jest jego własne generowanie przy pomocy paneli fotowoltaicznych. Takie panele przekształcają pobieraną energię słoneczną w prąd elektryczny. Jest to właśnie bardzo prosty sposób na zaoszczędzenie na rachunkach za prąd oraz zaczęcie korzystania z odnawialnych źródeł energii.

Panele fotowoltaiczne to niestety dość droga inwestycja, więc nie każdy może sobie na nią pozwolić. Jednak istnieją programy dotacyjne, które wspierają zarówno przedsiębiorstwa, jak i gospodarstwa domowe.

Oszczędzanie energii to nie tylko ratunek dla naszego portfela, lecz także dla środowiska. Jeżeli do tej pory jeszcze nie oszczędzasz energii elektrycznej, to zacznij to robić od teraz!!!

 

                                                             Konstantynopolitanczykowianeczki XD

 

ZA MAGICZNYM OKNEM

 

ROZDZIAŁ 2: SEN

 

Ania obudziła się pierwsza. Rozejrzała się po pokoju z nadzieją, że zobaczy klatkę ze swoimi królikami oraz swoją dawną kołyskę, która jeszcze nie została wyniesiona. Jednakże zobaczyła tylko śpiącą Amelkę, okno oraz szafy.

– Ami... Ami… Wstawaj, już jest ranek – powiedziała Królik, próbując obudzić swoją najlepszą przyjaciółkę.

– Yyyyyym - odpowiedziała Amelka.

– Puk, puk - wydały dźwięk drzwi, które właśnie się otwierały – Dzień dobry, dziewczynki! Przyszłam, bo zrobiłam wam śniadanie – powiedziała pani Maja, podając talerze, na których były gofry polane syropem klonowym. - Widzę, że twoja koleżanka jeszcze śpi, więc nie będę już wam przeszkadzać. Do zobaczenia!

- Do zobaczenia - odpowiedziała Ania.

Dziesięć minut po wyjściu Mai Amelka obudziła się z krzykiem i opowiedziała swój sen, a brzmiał on tak...

- Otworzyłam oczy i nie mogłam się ruszyć. Jedyne, czym mogłam poruszyć, były oczy, więc się rozejrzałam. Popatrzyłam na okno, za którym widać było miasto zrobione ze słodyczy. Wtedy zrozumiałam, że to był sen. Nagle ktoś zapukał w szybę... Ta postać była cała czarna, nie można było zobaczyć jej oczu, włosów, nosa, jedynie uśmiech, który powoli stawał się większy, a im większy był, tym bardziej zniszczone, smutne i ciemne stawało się tamto miasto... To coś podniosło rękę, jakby chciało otworzyć okno od zewnątrz, ale wtedy się obudziłam, wszystko zniknęło i wróciło do normy.

- Ale jaka to norma? - zapytała Królik. - Masz, zjedz sobie śniadanie - powiedziała, podając talerz z zimnymi i trochę opadłymi goframi.

- Dzięki - odpowiedziała Amelka i zaczęła jeść.

- Musimy zakryć to okno, zanim znowu coś dziwnego się zdarzy. Przynajmniej na razie... - powiedziała Ania.

Tego samego dnia zasłoniły okno dużą, beżową firanką. Potem poszły zobaczyć ogród, w którym znalazły kopiec oraz miejsce ze znakiem X...

                                                       

                                                                                           C.D.N

                   

Ruzo

 

 

Jak wszystkim wiadomo, nikotyna działa bardzo szkodliwie na nasz organizm, chociaż niektórym, przy niskim dawkowaniu, daje ona duże poczucie szczęścia, radości i euforii. Bardzo łatwo jest się uzależnić od tej substancji. Nikotyna jest np. w papierosach czy cygarach. Nie każdy, kto pali papierosy, zdaje sobie sprawę z tego, w jaka stronę idzie.

Zażywanie nikotyny w jakiejkolwiek postaci ma wiele skutków ubocznych. Jednym z nim jest zwiększenie podatności na różnego rodzaju choroby, np. na nowotwory płuc, krtani, gardła czy przełyku. Proces ten wygląda tak, że z palonego papierosa wydziela się dym tytoniowy, który zawiera szereg substancji o działaniu kancerogennym, m.in. substancje smoliste, które przez wiele lat gromadzą się w drogach oddechowych i mogą wywołać podane wyżej bardzo poważne choroby.

Palenie papierosów ma też bardzo zły wpływ na układ krążenia. Przyczynia się do szybkiego rozwoju poważnych chorób serca, w tym np. zawałów, nadciśnienia, miażdżycy, tętniaków czy też udarów. Osoby, które palą już nałogowo, czyli palacze, dużo częściej cierpią na wrzody żołądka oraz dwunastnicy, dlatego że nikotyna nadmiernie pobudza do pracy układ trawienny i zwiększa produkcję kwasów żołądkowych.

Szkodliwość nikotyny nie jest widoczna jedynie od środka, ale też na zewnątrz. Osoby palące jest bardzo łatwo rozpoznać. Zęby takich osób są żółte i mają brunatny nalot. Naprawdę nie wygląda to ładnie. Natomiast skóra takich osób jest bardzo sucha, mało nawilżona, ziemista oraz dużo szybciej się starzeje przez niedobór kolagenu i elastyny. Zapach osób palących też jest specyficzny. Gdy osoba naprawdę dużo pali, zostaje z nią charakterystyczny, nieprzyjemny zapach papierosów, którego trudno jest się pozbyć.

Podsumowując temat nikotyny, nie warto zaczynać z nią czegokolwiek, ponieważ skutki zażywania jej nie są warte naszego zdrowia.

                                                                                

                                                   Justyna

 

 

 

Już niedługo przypada 31 października. W niektórych krajach to zwykły dzień, a w innych dzień upamiętniania zmarłych. W Polsce nie obchodzimy Halloween, tylko święto zmarłych, które wypada 1 listopada. Halloween jest bardzo ciekawym świętem, obchodzonym różnie w poszczególnych częściach świata.

 

USA

Początki Halloween w USA zaczęły się od tego, że dzieci przebierały się za postacie z bajek i chodziły od drzwi do drzwi sąsiadów, prosząc o cukierki. Dziś są to wielkie obchody, które polegają na ozdabianiu domów strasznymi dekoracjami. Sklepy w tym niezwykłym czasie pękają od masy ozdób, kostiumów i słodyczy o tej tematyce.

 

Meksyk

W Meksyku obchody dwudniowego Dnia Zmarłych rozpoczynają się 31 października o godzinie 24.00. Zgodnie z legendą o północy 31 października otwierają się bramy niebios, a 1 listopada na cały dzień dusze zmarłych dzieci jednoczą się ze swoimi rodzinami. W domach kładzie się duszom dzieci cukierki i zabawki.

 

Rumunia

Prawosławne i katolickie kościoły w Rumunii nie wspierają obchodzenia Święta Zmarłych w hucznym stylu, lecz zachęcają wspólnotę Kościoła do udziału 1 listopada w specjalnych obrzędach religijnych. Wiele grup religijnych i nacjonalistycznych wzywa do zakazania obchodów Halloween.

 

Austria

W Austrii pomiędzy 30 października a 8 listopada celebruje się Seleenwoche, co oznacza Tydzień Zmarłych. W domach, na stołach zostawia się wtedy zapaloną lampkę, chleb oraz wodę. 1 listopada Austriacy całymi rodzinami idą na cmentarze. Zostawiają tam świeczki i lampki, by oświetlić zmarłym drogę do domu.

 

Chiny

W Chinach obchodzi się Festiwal Głodnych Duchów. Bliscy zmarłych starają się zapewnić im jak najlepsze warunki pobytu na ziemi. Społeczność tego kraju świętuje ten dzień również zabawą cukierek albo psikus. Większość słodkości jest zostawiana przed budynkami, mieszkaniami.

W Polsce obchody Halloween są coraz bardziej popularne, jednak dla nas święto związane z duszami zmarłych ma przede wszystkim charakter religijny.

Andzia

 

Pismo stanowi graficzne odzwierciedlenie naszych myśli oraz mowy. Kiedy powstało pismo? Historia pisma rozpoczyna się około 3,5 tysiąca lat przed narodzinami Chrystusa. Ludzie używali prostych, schematycznych rysunków, które miały symbolizować osoby, przedmioty, zwierzęta. Nie mogły one jednak oddać wszystkich aspektów myśli, którą chciano w ten sposób przekazać. Taki rodzaj pisma nazywamy pismem piktograficznym, czyli obrazkowym. Wraz z upływem czasu ulegało ono wielu modyfikacjom i doczekało się licznych odmian.

Pierwsze pismo powstało około 6000 lat temu w Sumerze. Jego nazwa odnosi się do charakterystycznego kształtu, jakie przybierały znaki. Odciskano je na glinianych tabliczkach przy pomocy trzcinowego rylca, od lewej do prawej strony.

Pismo egipskie jest to obrazkowy system znaków. Zaczęto go używać 3 000 lat p.n.e. w starożytnym Egipcie. Pisano od prawej strony do lewej, a także od góry do dołu.

Pismo fenickie to pierwsze w historii pismo alfabetyczne. Wykształciło się około

1 200 roku p.n.e. w Fenicji. Liczyło 22 litery alfabetu i składało się jedynie ze spółgłosek. Pismo fenickie pozwalało na zapisywanie pełnych zdań.

Pismo greckie to rodzaj pisma alfabetycznego. Początkowo, używając pisma greckiego, pisało się od prawej strony do lewej, tak jak w przypadku pism semickich.

Pismo łacińskie wywodzi się z alfabetu etruskiego. Na początku składał się on jedynie z 21 znaków (A, B, C, D, E, F, G, H, I, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, V, X) i używano go w imperium rzymskim. Do Polski zawitał po przyjęciu chrztu za panowania Mieszka I, podobnie jak kultura zachodnia, rzymska i łacińska. Do naszego kraju przybyli głównie czescy i niemieccy duchowni, którzy posługiwali się łaciną w mowie i piśmie.

Obecnie łaciński system znaków służy do zapisu przeważającej części języków europejskich. Jest to najpopularniejszy alfabet na świecie – posługuje się nim 35% ludności.

Pismo chińskie powstało 4,500-3,500 lat temu. Składa się ono ze znaków, które odpowiadają poszczególnym sylabom, dlatego nazywa się je również pismem logosylabowym lub monosylabowym. Używane jest także w Japonii wymiennie z ich własnym rodzajem pisma oraz w innych państwach Dalekiego Wschodu, chociażby takich jak Korea czy Mongolia.

A.W.

 

 

 

Witam, dzisiaj chciałbym napisać na temat: „Czy warto mieć marzenia?”. Na początku warto by było zadać sobie pytanie, czym są tak naprawdę marzenia? Marzenia to nasze pragnienia, to czego nie mamy, a byśmy chcieli osiągnąć. Mogą dotyczyć wielu sfer naszego życia, np. zawodowego (marzy nam się podwyżka bądź awans), naszego wyglądu (marzy nam się zbudowanie wymarzonej sylwetki), naszego charakteru (marzy nam się zwalczenie swojego lenistwa). Możemy marzyć o wybudowaniu domu, podróżowaniu po świecie i wielu innych rzeczach.

8 września przypada Dzień Marzyciela. Z tej okazji w 2020 roku Prezent marzeń zrealizował sondę „O czym marzą Polacy? Ankieta wykazała, że 51% Polaków marzy o rzeczach materialnych, takich jak np. samochód czy mieszkanie. Następne 18% marzy o zdrowiu dla siebie i rodziny, 12% o relaksie i beztroskim spędzaniu w czasu, np. weekendzie w SPA. 9% marzy o podróżach, i po 5% o miłości i o ekstremalnych przeżyciach, np. skoku na bungee.

Każdy z nas ma jakieś marzenia. Niektórzy się nimi dzielą z innymi, a inni wolą zachować je dla siebie. Każdego dnia oddajemy się naszym fantazjom. Lubimy sobie wyobrazić, że jesteśmy bogaci i odnosimy ogromne sukcesy, mieszkamy w wielkiej willi i jeździmy szybkim samochodem. Bez marzeń stracilibyśmy sens życia, nie wiedzielibyśmy w jakim kierunku dążyć i co chcemy osiągnąć.

A zatem podsumowując, teraz możemy odpowiedzieć na zadane wcześniej pytanie. Odpowiedź brzmi: tak! Człowiek wręcz potrzebuje marzeń, żeby go motywowały do działania i stawiały przed nim cele na całe życie.

 

Kitek

 

 

 

Dzisiejsza młodzież jest pochłonięta światem komputerów, komórek, a przede wszystkim internetu. Wydawałoby się, że nie marzy o niczym szczególnym. Może w swych snach młodzi ludzie widzą tylko telefony? To nieprawda!

Marzenia często pojawiają się w snach dzieci, ponieważ nastolatki mają duży wpływ na to, co się tam wydarzy. Marzenia, aspiracje, plany i oczekiwania, jakie ma młodzież, są wypadkową sytuacji, w której żyje. Nastolatki mają różne sny, najczęściej wiążą się one z ich marzeniami. Na przykład, jeśli ktoś chce zostać pilotem, to w jego snach pojawia się lot samolotem. 

Niektórzy też mają wyimaginowane sny, takie nierealne, zazwyczaj niezgodne z ich predyspozycjami. Osoba, która chciałaby zostać piosenkarzem, ale jej głos nie jest do tego odpowiedni, nie zostanie nim, ale może o tym śnić

Rodzina jest również ważną częścią życia młodzieży, dlatego młody człowiek może marzyć o tym, żeby jego chora mama wyzdrowiała, szczególnie jeśli jest to nieuleczalna choroba, taka jak kamica nerkowa.

Młodsze społeczeństwo często śni o wyśnionym chłopaku/dziewczynie czy fajnym aucie bądź idealnej figurze lub nieskazitelnej urodzie, lecz z drugiej strony są też tacy, którzy marzą o spokojnym, zdrowym życiu i kochającej się rodzinie.

Sukces. To jest hasło przewodnie wielu dorosłych. Cały czas powtarzają dzieciom, że żeby osiągnąć wyznaczony cel, trzeba się uczyć. Dlatego coraz więcej młodych ludzi marzy o satysfakcjonujących wynikach w nauce, ale też o tym, żeby nie zawieść swoich rodziców.

Są też takie jednostki (ostatnio dość sporo), którzy marzą o pokoju na świecie. Szczególnie, że teraz jest wojna na Ukrainie i wielu obywateli pragnie, żeby Putin przestał niszczyć ich kraj oraz chce wrócić do swej ojczystej ziemi, do swojego domu.

 

Kala <3

 

 

W tym wydaniu gazetki szkolnej postarałam się zrobić wywiad z uczniami naszej szkoły, którzy już ją ukończyli.

 

Pytania:

1.Czy wiedza ze szkoły podstawowej w Tykocinie  przydała Ci się w nowej szkole?

2.Jaka historia ze szkoły podstawowej najbardziej zapadła Ci w pamięci?

3.Jakiego nauczyciela/ nauczycielkę zabrałabyś/ zabrałbyś ze sobą do swojej szkoły?

4.Czym najbardziej stresujesz się w szkole średniej?

5.Jaka była najlepsza rzecz, która spotkała Cię w szkole podstawowej?

6.W jakim momencie byłaś/ byłeś z siebie najbardziej dumna/ dumny, kiedy chodziłaś/ chodziłeś do szkoły w Tykocinie?

7.Czy są różnice między szkołą podstawową a średnią?

8.Czy w Twojej szkole uczy się Twój znajomy ze szkoły w Tykocinie?

9.Jak radzisz sobie w szkole średniej?

 

Natalka

1.Tak.

2.Zakończenie roku klas ósmych.

3.Panią Popławską.

4.Ocenami.

5.Poznanie wielu przyjaciół.

6.Gdy moja drużyna wygrywała na zawodach.

7.Tak. I to duże.

8.Tak, nawet kilku.

9.Dobrze, jestem z siebie zadowolona.

 

Kinga

1.Tak, np. wiedza z lektur szkolnych.

2.Historię z szatni .

3.Zabrałabym pana Ireneusza Przeździeckiego, Panią Konarzewską oraz Panią Marzenę Zembko. 

4.Matematyką i fizyką.

5.Wspólne wycieczki z klasą.

6. Chyba wtedy, kiedy jeździłam na zawody.

7.Na początku czuć spory przeskok, ale da się przyzwyczaić po pewnym czasie.

8.Tak, jest ich sporo. Z jedną z nich chodzę do klasy, a resztę spotykam na korytarzu.

9.Dobrze. Mam dobre oceny i jestem zadowolona z moich wyników.

 

Magdalena
1.Tak, większość wiedzy, jaką otrzymałam w podstawówce, rozwinęłam w szkole średniej.

2.Kiedy myślę o szkole podstawowej, przypominają mi się dyskoteki szkolne.

3.Panią z polskiego.

4.Zbliżającą się maturą.

5.Wycieczki 4-dniowe, super atmosfera i wspomnienia na całe życie.

6.Byłam dumna z siebie, gdy mogłam reprezentować szkołę, stojąc w sztandarze lub uczestnicząc w zawodach sportowych lub po napisaniu egzaminów w 8 klasie.

7.Tak, oczywiście, że są. W szkole średniej uczeń uczy się dla siebie, nie dla kogoś.

8.Tak, nawet kilka osób.

9.Są wzloty i upadki, jednak jakoś daję sobie radę.

 

Julka
1.W sporej części tak.

2.Ostatnia wigilia klasowa

3.Panią Przeździecką.

4.Zdecydowanie najbardziej stresuję się przyszłoroczną maturą i egzaminami zawodowymi.

5.Moi znajomi, a zwłaszcza ci, z którymi mam nadal kontakt po ukończeniu podstawówki.

6.Najbardziej dumna byłam, kiedy zajęłam 1. miejsce w ogólnopolskim konkursie historycznym, malując portret Stefana Czarnieckiego.

7.Są i to spore, np. więcej nauki, przedmioty rozszerzone, ale również inne otoczenie.

8.Tak, nawet kilku

9.Według mnie radzę sobie dobrze. Zawsze mogło być lepiej, aczkolwiek nie mam na co narzekać.

 

Kacper
1.Tak.

2.Zawody w siatkówkę, klasa 8.

3.Panią Potomską.

4.Przedmioty zawodowe.

5.Znajomi.

6.Nie wiem.

7.Tak.

8.Tak.

9.Na razie jest w porządku.

 

Maja
1.Uczę się obecnie w liceum i wiedza, którą pozyskałam w szkole podstawowej, jest teraz rozszerzana. Uważam więc, że się przydała. Oczywiście, nie wszystko się pamięta, ale jest to powtórka wiedzy z podstawówki.                

2.Ooo… było dużo takich sytuacji… Uważam, że cała 7 i 8 klasa to dużo śmiesznych sytuacji, ale miło wspominam Dzień Nauczyciela, który prowadziłam. Było to w 2019 roku.

3.Hmmm… Ciężkie pytanie, ale chyba byłaby to Pani Barbara Wróbel. Niesamowita z niej kobieta.                   

4.Kiedy byłam w pierwszej klasie, stresowałam się wszystkim: „Czy mnie polubią?”, „Czy odnajdę się w szkole?”, „Czy poradzę sobie?”... Z biegiem czasu stresowałam się coraz mniej, a teraz, to tak naprawdę, nie stresuję się niczym. Może jedynie językiem rosyjskim… haha.                  

5.Możliwość bycia i przede wszystkimi działania w szkolnym kole Caritas.

6.Ciężko mi stwierdzić, ale chyba czułam się dumna, kiedy skończyłam ósmą klasę z wysoką średnią.

7.Oczywiście, i to ogromne.

8.Tak. Z mojego rocznika nikt, ale w tym roku w klasach pierwszych jest dużo osób z Tykocina. To bardzo fajnie widzieć znów te same twarze.

9.Powiem tak: z roku na rok jest coraz trudniej. Obecnie jest bardzo ciężko, ale mam nadzieję, że z czasem będzie lepiej. Grunt to się nie poddawać.

 

Aleksandra

1.Myślę, że wiedza przydała mi się, ponieważ szybciej rozumiem tematy.

2.Najbardziej pamiętam zjeżdżanie zimą z górki na jabłuszkach.

3.Szczerze mówiąc, to żadnego.

4. Najbardziej stresuję się egzaminami zawodowymi.

5.Wycieczki 4-dniowe. Uwielbiałam je.

6.Kiedy pisałam do gazetki szkolnej, bo szło mi to w miarę dobrze.

7.Są i to bardzo duże. W szkole średniej jest o wiele więcej przedmiotów i nauki.

8.Tak.

9.Na ten moment radzę sobie bardzo dobrze.

 

KC

 

 

 

W naszych czasach technologia jest coraz bardziej rozwinięta i pełni bardzo ważną rolę. Bez niej ciężko byłoby nam żyć. Historia ludzkości to przede wszystkim codzienność, to przedmioty, które nas otaczają. One zmieniają się wraz z upływem czasu, są udoskonalane. Dzięki nim my też się zmieniamy.

Wiele zawodów zniknęło bezpowrotnie, ponieważ ludzie już nie potrzebowali, produktów robionych przez rzemieślników, mistrzów w swoim fachu albo rozpoczęto ich masową produkcję w fabrykach.

Dobrym przykładem takiego zawodu jest rymarz. Zajmował się on wytwarzaniem uprzęży konnych, siodeł, akcesoriów jeździeckich i skórzanych pasów. Te akcesoria kiedyś były szyte ręcznie. Teraz te przedmioty są robione przez maszyny. Jednak to te robione ręcznie są najbardziej cenione.

Drugim przykładem takiego zapomnianego zawodu jest kuśnierz. Zajmuje się on wytwarzaniem różnego rodzaju produktów ze skór futerkowych. Głównym zadaniem kuśnierza jest obrabianie skór. Sporządza on też projekty ubrań lub galanterii, robi także stroje regionalne, np. stroje góralskie. Ten zawód jeszcze w dzisiejszych czasach występuje, ale jest mało spotykany.

sikorka

 

Jazda konna staje się coraz bardziej popularnym sportem. Wiele osób jeździ rekreacyjnie, by odpocząć od codziennych obowiązków czy problemów, mieć z tego rozrywkę. Towarzystwo koni sprawia, że człowiek czuje się o wiele lepiej. Kto nie lubi spędzać czasu w dobrym towarzystwie przyjaznych zwierząt?

Jazda konna ma dwa style:

- jeździectwo klasyczne nazywane też stylem angielskim,

- westernowe.

Oba te style różnią się od siebie ubiorem, jak i siodłem, strzemionami, techniką jazdy czy zawodami rozgrywanymi w ramach jazdy. Wiele osób jeździ też sportowo. Jazda sportowa wiąże się z rywalizacją i chęcią uzyskania jak najlepszych wyników. Rożni się od rekreacyjnej tym, że startujemy w zawodach i trenujemy regularnie.

Są dwie dyscypliny jazdy sportowej. To skoki i ujeżdżenie. Skoki polegają na przeskakiwaniu wysokich lub niskich przeszkód. Wymaga to dużego skupienia i równowagi jeźdźca, ponieważ każdy błąd ma swoje konsekwencje. Dyscyplina wywodzi się z tradycji polowań na lisy i współzawodnictwa pomiędzy ich uczestnikami. Pierwsze oficjalne zawody w skokach przez przeszkody odbyły się w 1864 roku w Dublinie. W Polsce pierwszy konkurs rozegrano w 1880 roku w Warszawie, a więc ponad 130 lat temu!

Ujeżdżenie polega na dążeniu do  harmonii pomiędzy jeźdźcem i koniem. Jeździec i koń wykonują określony program. Którą dyscyplinę wolicie?

Wymienię tylko kilka zalet tego sportu:

- poprawia koordynację ruchów i napięcie mięśniowe,

- rozwija zmysły obserwacji, intuicję i refleks,

- nie ma ograniczeń wiekowych,

- uczy cierpliwości,

- zapobiega chorobom serca,

- redukuje stres.

Uważam, że warto jeździć konno. Po ciężkim dniu w pracy czy w szkole, idąc na konie, człowiek może odpocząć od stresu i natłoku myśli. Spędzanie czasu z tymi cudownymi zwierzętami to także forma terapii. Konie są przesympatyczne, kochają i rozumieją ludzi.

Jak zacząć jeździć konno?

Aby zacząć tę przygodę, najlepiej zapisać się na lekcje jazdy. Tam nauczą Cię przede wszystkim jak konia wyczyścić, osiodłać i podstaw jazdy konnej.

Jazda konna nie jest łatwym sportem. Zgranie się ze zwierzęciem wymaga bardzo dużo energii.

Mam nadzieję, że ten artykuł był ciekawy i zachęci kogoś do rozpoczęcia swojej przygody w końskim świecie jazdy.

Rak

 

 

 

Aktualnie mamy jesień, a wraz z nią sezon na grzyby. Wiele osób jedzie do lasów w poszukiwaniu tych przysmaków. Najbardziej cenione i popularne grzyby to: borowiki, podgrzybki i koźlarze, rydze, pieprzniki, czubajki, gołąbki, gąski i opieńki, a także rosnące pod ziemią trufle.

Borowiki szlachetne bądź prawdziwki są jadalne. Prawdziwek ma mnóstwo wartości odżywczych oraz smakowych. Ma biały lub jasnobrązowy trzon o wysokości ok. 7-24 centymetrów. Za to kapelusz ma biały, a dojrzałe okazy mają brązowy. To grzyby o dużym zastosowaniu kulinarnym. Zbiory ich trwają od czerwca do grudnia.

Kania jest jadalnym grzybem z rodziny pieczarkowatych. Można ją spotkać w całej Polsce. Ten grzyb ceniony jest przede wszystkim za intensywny smak i charakterystyczny, orzechowy aromat. Młode okazy mają kulisty kształt kapelusza. Z czasem kapelusz staje się wypukły. Z początku jest brązowy, po czasie staje się biały.

Podgrzybki zawierają dużą ilość witamin oraz składników odżywczych. Wspaniale smakują, więc można zrobić dużo dań z ich udziałem. Ciemnobrązowy kapelusz po deszczu staje się lepki. Jego spód jest oliwkowy, a w przypadku uszkodzenia lub ściśnięcia kolor rurek jest niebieski.

Chodzenie z rodziną lub przyjaciółmi na grzybobranie jest naprawdę niesamowitym pomysłem na spędzenie wolnego czasu. Spacery po lesie, świeże powietrze, śpiew ptaków to coś cudownego. A po udanym zbiorze można przygotować pyszny obiad.

nikirizona

 

 

13 listopada obchodzimy Światowy Dzień Dobroci. Życzliwość i dobroć możemy okazywać na wiele sposobów. Jednym z nich jest prosty i szczery uśmiech w stronę drugiego człowieka. Może się wydawać, że to tylko nieznaczący gest, a osobie, do której jest on skierowany, może poprawić humor na resztę dnia.

Kolejnym przykładem jest pomoc drugiemu człowiekowi w potrzebie. Nieraz zdarza się, że mamy wiele niepotrzebnych lub nieużywanych ubrań, jedzenia czy chociażby książek. Możemy je oddać osobie, która tego potrzebuje. Możemy je przekazać poprzez zbiórki charytatywne lub po prostu podarować komuś znajomemu.

Następnym przykładem jest miłe słowo skierowane do drugiej osoby. Zwykłe ,,miłego dnia” może poprawić komuś nastrój i wywołać uśmiech na jego twarzy. Jednym z kolejnych przykładów jest powiedzenia komuś jakiegoś drobnego komplementu, żeby umilić mu dzień.

Możemy również okazywać życzliwość czy dobro na inne sposoby: pomóc przejść starszej osobie na przejściu dla pieszych, kupić leki, wrzucić jakieś drobne pieniądze do skarbonki na szczytny cel, pomóc w ugotowaniu obiadu, czy wyprowadzić psa człowieka, który nie jest w stanie tego zrobić. Dla nas są to drobiazgi, najprostsze rzeczy, a mogą wywołać ogromną radość lub szczęście drugiej osoby.  

Jesteśmy w stanie naprawdę na wiele sposobów pomagać i przy okazji uszczęśliwiać innych ludzi. Nie zawsze muszą być to ogromne gesty, które wymagają od nas wydawania wielu pieniędzy, czy zajmowania dużej ilości czasu. Pamiętajmy, że wcześniej czy później, dobro do nas wróci.     

Klaudia